Ang totoong dahilan ni Trillanes kung bakit siya pumunta ng Manila Peninsula, isisiwalat na!
Noong Nobyembre 29, 2007, nagulantang ang mga taga-Makati ng biglang sumugod si Sen Antonio Trillanes IV sa Manila Peninsula Hotel mula sa kanyang hearing sa Makati Regional Trial Court. Pero lingid sa kaalaman ng nakararami, hindi pakay ni Trillanes at ang mga kanyang kasamahan na magdaos ng kudeta kundi kailangan lang talaga nila umattend ng isang birthday party sa naturang hotel. Siya daw kasi ay isang panauhing pandangal sa naturang okasyon bagamat hindi sila magkakkilala ng nagdadaos ng kaarawan.
Ngunit akala ni GMA na magdadaos ng kudeta sina Trillanes, kaya ginulo niya ang birthday party ng celebrant. At may regalo pa siyang tangke na nag grand entrance sa pintuan ng hotel, ngunit hindi naman ito ikinatuwa ng management ng hotel, lalong lalo na ng birthday celebrant. Hindi kasi kasya sa garahe.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tama na ang kahibangan. haha! Salamat nga pala sa mga nakaalala sa birthday ko. Sa mga nalibre ko, pasalamat kayo kasi kakasweldo ko lang nung nakaraang linggo. Sa mga hindi ko nalibre, belat. haha! Cheers for my 21 years of existence! Shet, antanda ko na!
Wednesday, December 05, 2007
Tuesday, November 20, 2007
awake from a deep slumber
Kamusta naman ang title? Nahirapan akong isipin yan ha, mga 1 month din akong nawala para isipin yang title na yan! hehe...joke lang.
Bakit nga ba ako nawala ng isang buwan?
Hindi po ako nagkaroon ng lovelife. Alam niyo naman kapag magkaroon ng lovelife eh nafofocus ang attention mo dun. Katulad nga ng nasabi ko sa isang pagtitipon na naganap kagabi, ieenjoy ko muna ang buhay binata ko. Kaya tsaka na ako magkakaroon nun. Siguro after kong mag 21 years old next week (*wink* *wink* *cough* regalo *cough*)
Hindi rin po ako nasisante sa trabaho. Nagtraining po ako last week for five days sa isang lugar na walang internet kaya isang lingo din ako nawala sa cyberspace. Masaya din naman ako dito ngayon at every now and then ay sumasama ako sa mga gimik ng mga officemates ko. Ka close ko na din ang karamihan sa kanila. (Un)fortunately, wala pa akong kaaway. Wala pang mapapel dito eh.
Hindi rin po ako nangibang bansa at dun na nanirahan. Wala talaga akong balak mag-abroad anytime soon. Siguro kapag nakahanap ako ng trabaho na magbibigay sa akin ng 100,000 pesos a month with all benefits plus car and condo unit, tsaka ako lilipad patungong ibang bansa. Preferably sa Zambia.
Hindi rin po ako nakasama sa sumabog sa Glorietta. Hindi tumalab ang bomba sa body fats ko. joke lang.
Hindi rin po ako nalulong sa masamang bisyo. Hinding hindi ko sisirain ang buhay ko sa droga. Pero inaamin ko na napapalakas ang pag-inom ko this past few days. Ang saya kasi gumimik at mag get together eh. Ayan tuloy lumalaki ang tiyan ko. Nawawala na ang ab(s).
Hindi rin po ako nawalan ng idea kung ano ang isusulat sa blog ko. As a matter of fact, everyday nga pwede akong magsulat. Pero nakakahiya naman sa boss ko. Hehe... wala na nga akong ginagawa tapos nagb-blog pa ako? Abuso na masyado. haha
Eh bakit nga pala ako nawala ng 1 month?
Wala lang. Gusto ko lang hindi mag-blog. I need space! (parang si Basya sa One More Chance. Oo, napanood ko ang pelikulang yan).
Kaya...I welcome me back! Welcome, me!
haha...adik.
Bakit nga ba ako nawala ng isang buwan?
Hindi po ako nagkaroon ng lovelife. Alam niyo naman kapag magkaroon ng lovelife eh nafofocus ang attention mo dun. Katulad nga ng nasabi ko sa isang pagtitipon na naganap kagabi, ieenjoy ko muna ang buhay binata ko. Kaya tsaka na ako magkakaroon nun. Siguro after kong mag 21 years old next week (*wink* *wink* *cough* regalo *cough*)
Hindi rin po ako nasisante sa trabaho. Nagtraining po ako last week for five days sa isang lugar na walang internet kaya isang lingo din ako nawala sa cyberspace. Masaya din naman ako dito ngayon at every now and then ay sumasama ako sa mga gimik ng mga officemates ko. Ka close ko na din ang karamihan sa kanila. (Un)fortunately, wala pa akong kaaway. Wala pang mapapel dito eh.
Hindi rin po ako nangibang bansa at dun na nanirahan. Wala talaga akong balak mag-abroad anytime soon. Siguro kapag nakahanap ako ng trabaho na magbibigay sa akin ng 100,000 pesos a month with all benefits plus car and condo unit, tsaka ako lilipad patungong ibang bansa. Preferably sa Zambia.
Hindi rin po ako nakasama sa sumabog sa Glorietta. Hindi tumalab ang bomba sa body fats ko. joke lang.
Hindi rin po ako nalulong sa masamang bisyo. Hinding hindi ko sisirain ang buhay ko sa droga. Pero inaamin ko na napapalakas ang pag-inom ko this past few days. Ang saya kasi gumimik at mag get together eh. Ayan tuloy lumalaki ang tiyan ko. Nawawala na ang ab(s).
Hindi rin po ako nawalan ng idea kung ano ang isusulat sa blog ko. As a matter of fact, everyday nga pwede akong magsulat. Pero nakakahiya naman sa boss ko. Hehe... wala na nga akong ginagawa tapos nagb-blog pa ako? Abuso na masyado. haha
Eh bakit nga pala ako nawala ng 1 month?
Wala lang. Gusto ko lang hindi mag-blog. I need space! (parang si Basya sa One More Chance. Oo, napanood ko ang pelikulang yan).
Kaya...I welcome me back! Welcome, me!
haha...adik.
Tuesday, October 02, 2007
the weirdest morning
Akala ko ordinaryong umaga na naman ang bubungad sa akin ngayong araw. Pero hindi pala...
Ready na akong umalis ng bahay. Ready na ang gamit. Maayos na ang buhok. Lumabas na ako ng gate ng bahay.
Hindi pa ako nakakalayo sa gate, may nakita na kaagad akong dalawang lalake sa may tindahan na sa mga oras na iyon ay sarado pa. Pero may kakaibang ginagawa. Hmmmm.... Alam mo bang ginagawa nila? Yakap yakap nial ang isa't isa. As in nagyayakapan sila! yung tipong yakapan na parang matagal na silang hindi nagkikita at habang nakayakap eh bubuhatin yung isa habang umiikot. Ganung level!
So para hindi makaistorbo sa kanilang "intimate doings" (read: brokebackan), hindi ko na lang sila pinansin. Pero (at malaking pero ito ha!), bigla akong tinawag nung isang nagbubuhat.
"Kuya, kuya. patulong naman."
Kuya ka jan! Mas mukha kang matanda sa akin noh! Pero mas nabigla ako kasi bakit naman niya ako tinawag. Ayoko namang makijoin sa kanila kasi imoral (tsaka maaga pa. hehe...). Pero lumapit pa rin ako, being a helpful person to the society (naks!)
"Kuya, patulong naman. Nagtatangkang magpakamatay yung kasama ko..."
HUWAAAAAAAT!!! (at malaking huwaaaaaaaat ito!) Nagpapakamatay?! Nashock naman ako. Bakit? Paano? Saan? Subalit, datapwat...
Pagkalapit ko, tsaka ko lang napansin. May manipis na cord na nakapalibot sa leeg nung lalakeng buhat buhat nung isa na nakatali naman sa mababang shed ng tindahan. At kaya pala niya binubuhat ay para hindi sumayad yung paa niya sa lupa.
Natulala ako. First time ko kasing makakita ng nagbibigti in person. Parang yung first time kong nakakita ng artista. parang ganun. At talagang nasa harapan ko lang ang nagbibigti ah. Napansin ko din ang mga bote ng Red Horse sa isang tabi. Siguro tungkol sa lovelife ang problema nito. Ano pa ba ang pwedeng dahilan?
"Pakuha naman ito."
Hawak hawak niya ang isang lighter. Hindi niya masunog yung tali kasi buhat buhat niya yung kaibigan (?) niya. Kaya kinuha ko yung lighter. Dapat ako na ang susunog nung tali pero shocked pa rin ako, nanginginig ang aking buong katawan. Joke lang, hindi ako ganun kaarte. Inabot ko sa kanya yung lighter. At biglang binitawan niya yung pagkakabuhat sa lalake.
HUWAAAAAAT! Binitiwan niya!
Pero abot pala ng ugok yung lupa. Peste! Nagpasalamat na siya sa akin kahit wala naman akong ginawang tulong.
Ano ang moral lesson dito? Hindi ako mangangaral dito tungkol sa suicide kasi bahala kayo sa buhay niyo. Sabi nila, diretso sa impiyerno ang mga nagpapakamatay. pero siguro wala kayong pakialam kasi baka hindi naman kayo naniniwala sa impyerno. Pero kahit hindi kayo naniniwala sa impyerno, at sa tingin niyo ay hindi naman malulungkot ang buong mundo sa pagkamatay ng isang tao, nagkakamali kayo. May malulungkot din. Ang pamilya mo, kaibigan, kaklase, mga ex, at higit sa lahat, ang mga pinagkakautangan mo ng pera na hindi mo pa nababayaran.
Tama na ang drama. Bahala kayo. Pero kung magpapakamatay kayo, dapat yung maganda ang kalalabasan, hindi yung pangit ka at hindi ka kaaya-ayang tignan sa burol kapag nasa kabaong ka na. Piliin ang paraan ng pagpapakamatay na hiyang sa iyo. At kung magbibigti ka, siguraduhing mataas yung pagsasabitan mo ng tali. Masakit kasi sa leeg kapag mababa lang...
Ready na akong umalis ng bahay. Ready na ang gamit. Maayos na ang buhok. Lumabas na ako ng gate ng bahay.
Hindi pa ako nakakalayo sa gate, may nakita na kaagad akong dalawang lalake sa may tindahan na sa mga oras na iyon ay sarado pa. Pero may kakaibang ginagawa. Hmmmm.... Alam mo bang ginagawa nila? Yakap yakap nial ang isa't isa. As in nagyayakapan sila! yung tipong yakapan na parang matagal na silang hindi nagkikita at habang nakayakap eh bubuhatin yung isa habang umiikot. Ganung level!
So para hindi makaistorbo sa kanilang "intimate doings" (read: brokebackan), hindi ko na lang sila pinansin. Pero (at malaking pero ito ha!), bigla akong tinawag nung isang nagbubuhat.
"Kuya, kuya. patulong naman."
Kuya ka jan! Mas mukha kang matanda sa akin noh! Pero mas nabigla ako kasi bakit naman niya ako tinawag. Ayoko namang makijoin sa kanila kasi imoral (tsaka maaga pa. hehe...). Pero lumapit pa rin ako, being a helpful person to the society (naks!)
"Kuya, patulong naman. Nagtatangkang magpakamatay yung kasama ko..."
HUWAAAAAAAT!!! (at malaking huwaaaaaaaat ito!) Nagpapakamatay?! Nashock naman ako. Bakit? Paano? Saan? Subalit, datapwat...
Pagkalapit ko, tsaka ko lang napansin. May manipis na cord na nakapalibot sa leeg nung lalakeng buhat buhat nung isa na nakatali naman sa mababang shed ng tindahan. At kaya pala niya binubuhat ay para hindi sumayad yung paa niya sa lupa.
Natulala ako. First time ko kasing makakita ng nagbibigti in person. Parang yung first time kong nakakita ng artista. parang ganun. At talagang nasa harapan ko lang ang nagbibigti ah. Napansin ko din ang mga bote ng Red Horse sa isang tabi. Siguro tungkol sa lovelife ang problema nito. Ano pa ba ang pwedeng dahilan?
"Pakuha naman ito."
Hawak hawak niya ang isang lighter. Hindi niya masunog yung tali kasi buhat buhat niya yung kaibigan (?) niya. Kaya kinuha ko yung lighter. Dapat ako na ang susunog nung tali pero shocked pa rin ako, nanginginig ang aking buong katawan. Joke lang, hindi ako ganun kaarte. Inabot ko sa kanya yung lighter. At biglang binitawan niya yung pagkakabuhat sa lalake.
HUWAAAAAAT! Binitiwan niya!
Pero abot pala ng ugok yung lupa. Peste! Nagpasalamat na siya sa akin kahit wala naman akong ginawang tulong.
Ano ang moral lesson dito? Hindi ako mangangaral dito tungkol sa suicide kasi bahala kayo sa buhay niyo. Sabi nila, diretso sa impiyerno ang mga nagpapakamatay. pero siguro wala kayong pakialam kasi baka hindi naman kayo naniniwala sa impyerno. Pero kahit hindi kayo naniniwala sa impyerno, at sa tingin niyo ay hindi naman malulungkot ang buong mundo sa pagkamatay ng isang tao, nagkakamali kayo. May malulungkot din. Ang pamilya mo, kaibigan, kaklase, mga ex, at higit sa lahat, ang mga pinagkakautangan mo ng pera na hindi mo pa nababayaran.
Tama na ang drama. Bahala kayo. Pero kung magpapakamatay kayo, dapat yung maganda ang kalalabasan, hindi yung pangit ka at hindi ka kaaya-ayang tignan sa burol kapag nasa kabaong ka na. Piliin ang paraan ng pagpapakamatay na hiyang sa iyo. At kung magbibigti ka, siguraduhing mataas yung pagsasabitan mo ng tali. Masakit kasi sa leeg kapag mababa lang...
Monday, September 10, 2007
Oh! Akala ko ba on blog leave?
Akala ko ba On Blog Leave ako? Pero nakapag post ako? nyahahahaha! Wala lang. Bored sa office eh. Tsaka may ipamamahagi ako sa inyo.
Naalala niyo ba si Ederlyn? Yung sa text? Yung nang-iimbita sa birthday, tapos nagalit yung nanay niya kasi napanis yung mga pagkain kasi walang pumunta sa birthday niya? Tapos nagkasangay-sangay na yung kwento, nagkagulo-gulo, dumami ang versions at eventually, nalaos. Kung hindi mo kilala si Ederlyn, wala kang friends na corny.
Pero in fernez kay Ederlyn, natatawa ako sa mga messages niya. Pero ang awkward lang kasi may friend/high school batchmate kami na ang pangalan talaga ay Ederlyn. So kapag finoforward ko sa mga high school friends ko yung Ederlyn joke, ginagawa kong Evelyn yung pangalan. Nyahahaha! Mahirap na, baka maniwala talaga sila na nagiimbita sa birthday yung friend namin na iyon. Magulat siya bigla na maraming tao sa harap ng bahay nila.
Pero sa paglaho ni Ederlyn, sumulpot naman ang bagong reyna ng mga quotable text messages...SI INDAY! At hindi lang siya ang ordinaryong kasambahay niyo, dahil sosyal si Inday. Heto ang mga magpapatunay diyan.
-----------------------------------------------
"I believe that my trained skills and expertise in management with the use of standard tools, and my discipline and experience will contribute significantly to the value of the work that you want, my creativity, productivity and work-efficiency and the high quality of outcomes I can offer will boost the work progress."
- sagot ni Inday sa interview ng bago niyang amo!
------------------------------------------------------------
"physical stress and excessive work may result to serious damage to ones body. It is therefore essential that once in a while, we take a break from our usual routine to replenish the lost energy we once had."
- sabi ni inday sa amo nya nung humingi sya ng day off...
------------------------------------------------------------
"drunken shrimp and blue lobster meat with caviar served with milagrosa rice (red variety) and apricot sauce. vegetables in balsamic vinegar splashed with extra virgin olive oil. lychee and peach salad with sour cream and cream cheese topped with lemon zests."
- baon ni junjun sa daycare na hinanda ni inday. sosyal!
------------------------------------------------------------
"attached herewith is a list of proposed acquisitio in line with my proposal to upgrade your household facilities. I have already made initial survey of the current market prices. Note however that prices could vary depending on the prevailing exchange rate and aggregate supply and demand which we also monitor on an hourly basis."
- si inday nagpapaalam para mamalengke
------------------------------------------------------------
"Compromising safety with useless aesthetics, the not-so-well engineered architectural design of our kitchen lavatory affected the boy's cranium with a slight boil at the left temple near the auditory organ."
- sagot ni Inday nang tanungin ng amo kung bakit may bukol si Junior.
------------------------------------------------------------
"The consistency was fine. But you see, it seems that the increased amount of sodium chloride (NaCl) affected the taste drastically and those actions are irreversible. I do apologize."
- nag-explain si Inday kung bakit maalat ang ulam.
------------------------------------------------------------
Donya: Bakit tuwing paguwi ko, nadadatnan kitang nanunuod ng tv?!
Inday: Because I don't want you to see me doing absolutely nothing.
------------------------------------------------------------
"It's absurd! It was never a fact that he will inflict a fight. I can only imagine how you handle schizophrenic kids on this educational institution. Revise your policies because they suck!"
- Inday, kasama si Junior sa principal's office.
------------------------------------------------------------
Amo: Inday, bakit nagkalat ang basura sa likod ng bahay?!
Inday: A change in the weather patterns might have occurred wrecking havoc to the surroundings. The way the debris are scattered indicates that the gust of wind was going northeast causing damage to the path it was heading for.
Amo: (nosebleed)
------------------------------------------------------------
"Stop your raucous behavior. It is bound to result in property damages and if that happens there will be corresponding punishment to be inflicted upon you!"
- si Inday, pinagbabawalan ang mga bata na maglikot.
------------------------------------------------------------
"Sometimes, people choose to leave not because of selfish reasons but because they just know that things will get worse if they'll stay. Leaving can be a tough act, and it's harder when people can't understand you for doing so."
- sagot ni Inday kung bakit umalis si Angel Locsin sa GMA 7.
------------------------------------------------------------
"To forrestall further hopes of acquaintance, my unfathomable statement to the denial of your request. Petition denied. "
- reply ni Inday nang i-text ni dodong kung pwede sya maging txtmate.
------------------------------------------------------------
"good sir! please, but i'm disinclined to acquiesce to your uncouth request!"
(translation: kuya, wag po!)
------------------------------------------------------------
"much as i want to indulge in the proliferation of such indecent & malicious information, i want to lift the stigma and alleviate society's perception of our profession..."
- inday tumatangging nakikipagtsimisan sa katulong sa kabilang bahay
------------------------------------------------------------
P500 - globe plan subscription
P1800 - glutathione
P600 - olay total effects
P1500 - crocs flip flops
P2000 - for mama
- Binubudget ni Inday ang sweldo niya
------------------------------------------------------------
"There are tulips in the street, there are tulips in the park, but nothing compares to our two lips meeting in the dark."
-- pamatay lines ni dudung kay inday.
------------------------------------------------------------
amo1: inday,ano gamit mong sabon?ang kinis mo eh...
amo2: siguro gumagamit ka ng papaya soap...
amo1: baka naman kalamansi...
inday: NO!!!
Only BELO touches my skin...what touches yours?
------------------------------------------------------------
NOSEBLEED!!! Step aside Ederlyn, Inday is in the house!
source: Peyups: Member's Area: Jokes of the day
Naalala niyo ba si Ederlyn? Yung sa text? Yung nang-iimbita sa birthday, tapos nagalit yung nanay niya kasi napanis yung mga pagkain kasi walang pumunta sa birthday niya? Tapos nagkasangay-sangay na yung kwento, nagkagulo-gulo, dumami ang versions at eventually, nalaos. Kung hindi mo kilala si Ederlyn, wala kang friends na corny.
Pero in fernez kay Ederlyn, natatawa ako sa mga messages niya. Pero ang awkward lang kasi may friend/high school batchmate kami na ang pangalan talaga ay Ederlyn. So kapag finoforward ko sa mga high school friends ko yung Ederlyn joke, ginagawa kong Evelyn yung pangalan. Nyahahaha! Mahirap na, baka maniwala talaga sila na nagiimbita sa birthday yung friend namin na iyon. Magulat siya bigla na maraming tao sa harap ng bahay nila.
Pero sa paglaho ni Ederlyn, sumulpot naman ang bagong reyna ng mga quotable text messages...SI INDAY! At hindi lang siya ang ordinaryong kasambahay niyo, dahil sosyal si Inday. Heto ang mga magpapatunay diyan.
-----------------------------------------------
"I believe that my trained skills and expertise in management with the use of standard tools, and my discipline and experience will contribute significantly to the value of the work that you want, my creativity, productivity and work-efficiency and the high quality of outcomes I can offer will boost the work progress."
- sagot ni Inday sa interview ng bago niyang amo!
------------------------------------------------------------
"physical stress and excessive work may result to serious damage to ones body. It is therefore essential that once in a while, we take a break from our usual routine to replenish the lost energy we once had."
- sabi ni inday sa amo nya nung humingi sya ng day off...
------------------------------------------------------------
"drunken shrimp and blue lobster meat with caviar served with milagrosa rice (red variety) and apricot sauce. vegetables in balsamic vinegar splashed with extra virgin olive oil. lychee and peach salad with sour cream and cream cheese topped with lemon zests."
- baon ni junjun sa daycare na hinanda ni inday. sosyal!
------------------------------------------------------------
"attached herewith is a list of proposed acquisitio in line with my proposal to upgrade your household facilities. I have already made initial survey of the current market prices. Note however that prices could vary depending on the prevailing exchange rate and aggregate supply and demand which we also monitor on an hourly basis."
- si inday nagpapaalam para mamalengke
------------------------------------------------------------
"Compromising safety with useless aesthetics, the not-so-well engineered architectural design of our kitchen lavatory affected the boy's cranium with a slight boil at the left temple near the auditory organ."
- sagot ni Inday nang tanungin ng amo kung bakit may bukol si Junior.
------------------------------------------------------------
"The consistency was fine. But you see, it seems that the increased amount of sodium chloride (NaCl) affected the taste drastically and those actions are irreversible. I do apologize."
- nag-explain si Inday kung bakit maalat ang ulam.
------------------------------------------------------------
Donya: Bakit tuwing paguwi ko, nadadatnan kitang nanunuod ng tv?!
Inday: Because I don't want you to see me doing absolutely nothing.
------------------------------------------------------------
"It's absurd! It was never a fact that he will inflict a fight. I can only imagine how you handle schizophrenic kids on this educational institution. Revise your policies because they suck!"
- Inday, kasama si Junior sa principal's office.
------------------------------------------------------------
Amo: Inday, bakit nagkalat ang basura sa likod ng bahay?!
Inday: A change in the weather patterns might have occurred wrecking havoc to the surroundings. The way the debris are scattered indicates that the gust of wind was going northeast causing damage to the path it was heading for.
Amo: (nosebleed)
------------------------------------------------------------
"Stop your raucous behavior. It is bound to result in property damages and if that happens there will be corresponding punishment to be inflicted upon you!"
- si Inday, pinagbabawalan ang mga bata na maglikot.
------------------------------------------------------------
"Sometimes, people choose to leave not because of selfish reasons but because they just know that things will get worse if they'll stay. Leaving can be a tough act, and it's harder when people can't understand you for doing so."
- sagot ni Inday kung bakit umalis si Angel Locsin sa GMA 7.
------------------------------------------------------------
"To forrestall further hopes of acquaintance, my unfathomable statement to the denial of your request. Petition denied. "
- reply ni Inday nang i-text ni dodong kung pwede sya maging txtmate.
------------------------------------------------------------
"good sir! please, but i'm disinclined to acquiesce to your uncouth request!"
(translation: kuya, wag po!)
------------------------------------------------------------
"much as i want to indulge in the proliferation of such indecent & malicious information, i want to lift the stigma and alleviate society's perception of our profession..."
- inday tumatangging nakikipagtsimisan sa katulong sa kabilang bahay
------------------------------------------------------------
P500 - globe plan subscription
P1800 - glutathione
P600 - olay total effects
P1500 - crocs flip flops
P2000 - for mama
- Binubudget ni Inday ang sweldo niya
------------------------------------------------------------
"There are tulips in the street, there are tulips in the park, but nothing compares to our two lips meeting in the dark."
-- pamatay lines ni dudung kay inday.
------------------------------------------------------------
amo1: inday,ano gamit mong sabon?ang kinis mo eh...
amo2: siguro gumagamit ka ng papaya soap...
amo1: baka naman kalamansi...
inday: NO!!!
Only BELO touches my skin...what touches yours?
------------------------------------------------------------
NOSEBLEED!!! Step aside Ederlyn, Inday is in the house!
source: Peyups: Member's Area: Jokes of the day
Thursday, September 06, 2007
On Blog Leave
I have to! Maybe for just around a month. Work work work!
BTW, updated my wishlist because of this thing:
Now I'm eating my own words saying that I will not buy an iPod. But the iPod Touch has freakin' Wi-Fi! And it looks like an iPhone! *drool*
Oh well, I hope it's Christmas time. Can't wait for our bonus(es)! See y'all in October!
BTW, updated my wishlist because of this thing:
Now I'm eating my own words saying that I will not buy an iPod. But the iPod Touch has freakin' Wi-Fi! And it looks like an iPhone! *drool*
Oh well, I hope it's Christmas time. Can't wait for our bonus(es)! See y'all in October!
Wednesday, August 29, 2007
Office E-mail #2: Tagaytay Ghost Story
Ewan ko ba kung saang lupalop ng mundo nakukuha ng mga officemates ko yung mga emails na ito. Lahat ng natatanggap ko, napapatawa ako. Pero etong isa na to, natakot talaga ako, promise!
----------------------------------------------------------------------------
This story happened a few months ago along the Tagaytay Road. There was a guy who got left behind by a pack of mountain bikers. The group was large and he didn't bring a cellphone. He crashed his bike somewhere between Picnic Grove and DBP. To make things worse, a storm came in. So he walked.
This guy was on the side of the road hitch hiking on a very dark night in the middle of a storm. The night passed slowly and no cars went by. The storm was so strong he could hardly see a few meters ahead of him.
Suddenly, just before the junction going to Manila, he saw a car slowly looming, ghostlike, out of the gloom. It slowly crept toward him and stopped. It was raining hard, wind blowing all around you, what would you do? Like you would, he got into the car and closed the door, then realized that there was nobody inside the car.... even in the drivers seat.
The car slowly started moving again. The guy was terrified, too scared to think of jumping out and running. The guy saw that the car was slowly approaching a sharp curve. The guy started to pray, begging for his life; he was sure the ghost car would go off the road and he would plunge to his death, when just before the curve, a hand appeared through the window and turned the steering wheel, guiding the car safely around the bend.
Terrified, the guy watched the hand reappear every time they reached a curve. Finally, the guy gathered his wits and leaped from the car and ran to the nearest place where there were houses.
Wet and in shock, he went into a store and voice quavering, ordered two bottles of beer, and told the people about his horrible, supernatural experience. A silence enveloped everybody when they realized the guy was apparently sane and not drunk.
About half an hour later two guys walked into the same store.
One said to the other.......
"Yan! Yan yung tarantadong sumakay habang nagtutulak tayo..."
wahahahaha!!!
----------------------------------------------------------------------------
This story happened a few months ago along the Tagaytay Road. There was a guy who got left behind by a pack of mountain bikers. The group was large and he didn't bring a cellphone. He crashed his bike somewhere between Picnic Grove and DBP. To make things worse, a storm came in. So he walked.
This guy was on the side of the road hitch hiking on a very dark night in the middle of a storm. The night passed slowly and no cars went by. The storm was so strong he could hardly see a few meters ahead of him.
Suddenly, just before the junction going to Manila, he saw a car slowly looming, ghostlike, out of the gloom. It slowly crept toward him and stopped. It was raining hard, wind blowing all around you, what would you do? Like you would, he got into the car and closed the door, then realized that there was nobody inside the car.... even in the drivers seat.
The car slowly started moving again. The guy was terrified, too scared to think of jumping out and running. The guy saw that the car was slowly approaching a sharp curve. The guy started to pray, begging for his life; he was sure the ghost car would go off the road and he would plunge to his death, when just before the curve, a hand appeared through the window and turned the steering wheel, guiding the car safely around the bend.
Terrified, the guy watched the hand reappear every time they reached a curve. Finally, the guy gathered his wits and leaped from the car and ran to the nearest place where there were houses.
Wet and in shock, he went into a store and voice quavering, ordered two bottles of beer, and told the people about his horrible, supernatural experience. A silence enveloped everybody when they realized the guy was apparently sane and not drunk.
About half an hour later two guys walked into the same store.
One said to the other.......
"Yan! Yan yung tarantadong sumakay habang nagtutulak tayo..."
wahahahaha!!!
Sunday, August 26, 2007
pa ficture!
Hindi talaga ako mahilig magpapicture sa mga celebrity.
Ewan ko, mahiyain talaga akong nilalang simula pagkabata ko. Siguro kasi feeling ko na wala akong karapatan para tabihan sila. Haha, ang pangit ng reason ko. Pero naiilang talaga ako kapag may katabi akong sikat.
Naalala ko pa nung bata pa ako. mga 4 years old yata ako nun. Nagpunta kami sa isang waterfalls sa saang lupalop man yun. Ang pagkakaalala ko ay either Panay or Tanay. Basta, sounds like anay. Eh pagdating namin dun, nagshooshooting din pala sina Vic Sotto at Alice Dixon ng movie. Nakalimutan ko na yung movie kasi wala pa naman akong pakialam sa mga pelikula noon. Nagpakuha kqmi ng picture kasama si Vic together with my mom. Sayang hindi ko maiiscan yung pic, nasa Bulacan kasi. Pero kung makikita nyo yung pagmumukha ko...hahaha! Parang natatae at... Wag na lang...Ayokong alalahanin pa.
Nung tumanda ako, ang reason ko naman kaya hindi ako nagpapapicture sa mga celebs ay dahil jologs ito. Alam mo yun, yung fanatic ang dating. Eh hindi naman ako fanatic or parang ngayon lang nakakita ng artista. Tsaka siguro naririnig ko yung ibang tao na may mga bad experiences sa mga celebs. Yung mga nagsusungit and everything. Eh madali pa naman akong mairita sa mga ganun kaya wa na lang picture taking na magaganap.
Pero after 16 years, nakapagpapicture na ulit ako sa isang celeb na hindi naman ganoong kasikat katulad ni Vic eh sa tingin ko sikat naman siya sa music industry.
Ewan ko, mahiyain talaga akong nilalang simula pagkabata ko. Siguro kasi feeling ko na wala akong karapatan para tabihan sila. Haha, ang pangit ng reason ko. Pero naiilang talaga ako kapag may katabi akong sikat.
Naalala ko pa nung bata pa ako. mga 4 years old yata ako nun. Nagpunta kami sa isang waterfalls sa saang lupalop man yun. Ang pagkakaalala ko ay either Panay or Tanay. Basta, sounds like anay. Eh pagdating namin dun, nagshooshooting din pala sina Vic Sotto at Alice Dixon ng movie. Nakalimutan ko na yung movie kasi wala pa naman akong pakialam sa mga pelikula noon. Nagpakuha kqmi ng picture kasama si Vic together with my mom. Sayang hindi ko maiiscan yung pic, nasa Bulacan kasi. Pero kung makikita nyo yung pagmumukha ko...hahaha! Parang natatae at... Wag na lang...Ayokong alalahanin pa.
Nung tumanda ako, ang reason ko naman kaya hindi ako nagpapapicture sa mga celebs ay dahil jologs ito. Alam mo yun, yung fanatic ang dating. Eh hindi naman ako fanatic or parang ngayon lang nakakita ng artista. Tsaka siguro naririnig ko yung ibang tao na may mga bad experiences sa mga celebs. Yung mga nagsusungit and everything. Eh madali pa naman akong mairita sa mga ganun kaya wa na lang picture taking na magaganap.
Pero after 16 years, nakapagpapicture na ulit ako sa isang celeb na hindi naman ganoong kasikat katulad ni Vic eh sa tingin ko sikat naman siya sa music industry.
Me with Lougee of Mojofly
Mabait, hindi suplada, cool, magaling kumanta at maganda. Kaya siguro sumunod na ako sa mga naunang kumuha ng pic with her. Nawala na ang phobia ko sa mga celebs, especially sa mga kasali sa banda kasi feeling ko may AP sila. At hindi na parang naiilang ang pagmumukha ko sa pic unlike my Vic Sotto pic. Haha! Kapag nakita ko ulit si Pokwang magpapapicture na talaga ako sa kanya.
More pictures of Green Light: UP CURSOR's 24th Anniversary Party here.
More pictures of Green Light: UP CURSOR's 24th Anniversary Party here.
Friday, August 17, 2007
How to come up with a great product name
Savor the aroma...
Taste the difference...
Relax and enjoy while drinking your...
Taste the difference...
Relax and enjoy while drinking your...
Wednesday, August 15, 2007
Exclusive Interview kuno
Dahil usung-uso na ang mga interview interview ngayon, makikiuso na ako.
Boy: Magandang Hapon po. Nakatutok po kayo sa The Bash. Kasama po natin ngayon ang pinaka-(feeling)kontrobersiyal na blogger ngayon, si brainfreeze.
bf: magandang hapon po, Tito Boy. TOTOO PO TITO BOY! AKO YUNG NASA SEX VIDEO!!! ahhuhuhuhu...
Boy: Gaga! Hindi pa nagsisimula ang interview! Ambisyoso to...
bf: Sorry po...Magandang hapon po sa mga nanonood ngayon ng The Bash...Thanks for Oxygen for my shirt and Levi's for my jeans. :)
Boy: brainfreeze, kamusta ka ngayon? Balita namin pumunta ka ng London. Ano ginawa mo dun?
bf: Nag-aral po ng fashion design major in agriculture and fisheries. Pangarap ko pa po kasi dati pa na magsaka at magpalaki ng mga tilapia and at the same time, fashionable pa rin ang suot. Childhood dream ko po, tito Boy...
Boy: Ah ganun ba? (thought bubble: ang korni naman...) oh well... May nakasama ka bang ibang mga Pilipino dun?
bf: Marami po. Sa katunayan nga po, may kaklase po ako dun na Pilipino, si Mang Kanor. Pero ang nakakatawa nga po eh hindi po niya ako kilala. Nagbblog din po kasi siya. Kung hindi nga po ako nakipag-exchange links kina Cokskiblue at e-channel eh hindi siya mapapadpad sa blog ko. Ahihihi...
Boy: Ahahahaha! Ikaw talaga... Maraming magaganda sa London?
bf: Ay Tito Boy, mas maraming gwapo! ahahahahaha! Joke lang po. Marami pong magaganda. Pinipinch ko nga po yung butt nila eh at hindi sila nagagalit. Pero may isa na nagalit sa akin. Maganda siya, in fairness. Kamukha ng artista dito sa Pinas...si Locsin ba yun?
Boy: Angel Locsin? Balita ko nasa London din siya...
bf: Hindi po. Rio Locsin po.hehe
Boy: Ahahaha! Pinapatawa mo ako... Ano naman ang tingin mo na kaguluhan na nagyayari ngayon sa Pinoy Blogosphere?
bf: Actually Tito Boy, ngayon ko nga lang po nalaman ang tungkol diyan. Hindi ko alam na kasing gulo din ng show business ang blogosphere. Ang sa akin lang po, hindi na ako makikialam para hindi na po ako madamay. At sana din po, hindi na lumaki ang gulo. Kailangan na po nating mag-move on with life, katulad ko.
Boy: Speaking of moving on, didiretsahin na kita. Tatanungin na kita tungkol sa issue na laman ng lahat ng pahayagan, tabloids, forums, text message, e-mails, at menu ng lahat ng restaurant...
bf: OPO TITO BOY! AKO PO YUNG NASA SEX VIDEO! AKO PO YUN! huhuhuhuhu...
Boy: Adelantado ka talagang hindut ka no? Huwag mo nga akong pangunahan bruho ka!
bf: Sorry po...Thank you to Johnson & Johnson for my lubricant and NSO for my birth certificate! ahehehe... :D
Boy: Totoo bang lilipat ka na ng blog?
bf: Opo...
Tito Boy: Bakit naman?
bf: Alam mo Tito Boy, hindi na po ako masaya. Fully customizable at madali nga pong gamitin ang blogger pero...*sniff*...parang kulang eh. I don't feel complete katulad ng Centrum. At nung pumunta ako sa multiply, masaya ako. Natagpuan ko na ang bagong bahay ko sa multiply... Pinaghalo-halo siyang friendster, blogger, photobucket at marami pa. Hindi katulad ng blogger na blog lang. Pero mahal ko po ang Blogger...at minahal din po nila ako. Sana po maintindihan nila ang desisyon ko...Nagpaalam naman po ako ng maayos sa kanila.
Boy: So kailan ka magsisimulang lumipat?
bf: Tito Boy, joke lang po! AHAHAHAHAHA! Naka cross-posting naman ako between Blogger and Multiply eh. Lahat ng pinopost ko sa blogger, napo-post sa multiply kaya no need na para lumipat. AHAHAHAHAHA! Ang galing galing noh? Ano masasabi mo Tito Boy?
Boy: P***! Eh ano silbi nitong interview na ito? Leche! Makaalis na nga...NASAYANG ANG ORAS KO SAYO!
bf: Ay si Tito Boy, OA! Huy, wag kang umalis. Hindi mo pa ako natatanong tungkol sa sex video! Tito Boy! WAAAAAAAH!
Mainit!
Nagbabaga!
Sumisirit!
Tumitibok!
Explosibo!
Nagbabaga!
Sumisirit!
Tumitibok!
Explosibo!
brainfreeze, babasagin na ang katahimikan ukol sa paglipat niya sa multiply!
At bibigyang linaw ang DI-UMANO na sex video niya!
At bibigyang linaw ang DI-UMANO na sex video niya!
Dito lang sa...THE BASH!
Boy: Magandang Hapon po. Nakatutok po kayo sa The Bash. Kasama po natin ngayon ang pinaka-(feeling)kontrobersiyal na blogger ngayon, si brainfreeze.
bf: magandang hapon po, Tito Boy. TOTOO PO TITO BOY! AKO YUNG NASA SEX VIDEO!!! ahhuhuhuhu...
Boy: Gaga! Hindi pa nagsisimula ang interview! Ambisyoso to...
bf: Sorry po...Magandang hapon po sa mga nanonood ngayon ng The Bash...Thanks for Oxygen for my shirt and Levi's for my jeans. :)
Boy: brainfreeze, kamusta ka ngayon? Balita namin pumunta ka ng London. Ano ginawa mo dun?
bf: Nag-aral po ng fashion design major in agriculture and fisheries. Pangarap ko pa po kasi dati pa na magsaka at magpalaki ng mga tilapia and at the same time, fashionable pa rin ang suot. Childhood dream ko po, tito Boy...
Boy: Ah ganun ba? (thought bubble: ang korni naman...) oh well... May nakasama ka bang ibang mga Pilipino dun?
bf: Marami po. Sa katunayan nga po, may kaklase po ako dun na Pilipino, si Mang Kanor. Pero ang nakakatawa nga po eh hindi po niya ako kilala. Nagbblog din po kasi siya. Kung hindi nga po ako nakipag-exchange links kina Cokskiblue at e-channel eh hindi siya mapapadpad sa blog ko. Ahihihi...
Boy: Ahahahaha! Ikaw talaga... Maraming magaganda sa London?
bf: Ay Tito Boy, mas maraming gwapo! ahahahahaha! Joke lang po. Marami pong magaganda. Pinipinch ko nga po yung butt nila eh at hindi sila nagagalit. Pero may isa na nagalit sa akin. Maganda siya, in fairness. Kamukha ng artista dito sa Pinas...si Locsin ba yun?
Boy: Angel Locsin? Balita ko nasa London din siya...
bf: Hindi po. Rio Locsin po.hehe
Boy: Ahahaha! Pinapatawa mo ako... Ano naman ang tingin mo na kaguluhan na nagyayari ngayon sa Pinoy Blogosphere?
bf: Actually Tito Boy, ngayon ko nga lang po nalaman ang tungkol diyan. Hindi ko alam na kasing gulo din ng show business ang blogosphere. Ang sa akin lang po, hindi na ako makikialam para hindi na po ako madamay. At sana din po, hindi na lumaki ang gulo. Kailangan na po nating mag-move on with life, katulad ko.
Boy: Speaking of moving on, didiretsahin na kita. Tatanungin na kita tungkol sa issue na laman ng lahat ng pahayagan, tabloids, forums, text message, e-mails, at menu ng lahat ng restaurant...
bf: OPO TITO BOY! AKO PO YUNG NASA SEX VIDEO! AKO PO YUN! huhuhuhuhu...
Boy: Adelantado ka talagang hindut ka no? Huwag mo nga akong pangunahan bruho ka!
bf: Sorry po...Thank you to Johnson & Johnson for my lubricant and NSO for my birth certificate! ahehehe... :D
Boy: Totoo bang lilipat ka na ng blog?
bf: Opo...
Tito Boy: Bakit naman?
bf: Alam mo Tito Boy, hindi na po ako masaya. Fully customizable at madali nga pong gamitin ang blogger pero...*sniff*...parang kulang eh. I don't feel complete katulad ng Centrum. At nung pumunta ako sa multiply, masaya ako. Natagpuan ko na ang bagong bahay ko sa multiply... Pinaghalo-halo siyang friendster, blogger, photobucket at marami pa. Hindi katulad ng blogger na blog lang. Pero mahal ko po ang Blogger...at minahal din po nila ako. Sana po maintindihan nila ang desisyon ko...Nagpaalam naman po ako ng maayos sa kanila.
Boy: So kailan ka magsisimulang lumipat?
bf: Tito Boy, joke lang po! AHAHAHAHAHA! Naka cross-posting naman ako between Blogger and Multiply eh. Lahat ng pinopost ko sa blogger, napo-post sa multiply kaya no need na para lumipat. AHAHAHAHAHA! Ang galing galing noh? Ano masasabi mo Tito Boy?
Boy: P***! Eh ano silbi nitong interview na ito? Leche! Makaalis na nga...NASAYANG ANG ORAS KO SAYO!
bf: Ay si Tito Boy, OA! Huy, wag kang umalis. Hindi mo pa ako natatanong tungkol sa sex video! Tito Boy! WAAAAAAAH!
Friday, August 10, 2007
Stop the meaning of this?!
Here is an email circulating in our office. Sumakit ang ulo ko...
We' ve been friends for a long time ago. We come from the samealma mother. Actually, our paths crossed one time on another. But it's only now that I gave him a second look. I realized that beauty is in the eyes. The pulpbits of my heart went fast, really fast. Cute pala siya. And then, he came over with me. He said, "I hope you don't mine. Can I get your number?" Nag-worry ako. What if he doesn't give it back? He explained naman na it's so we could keep intact daw. Sabi ko, connect me if i'm wrong but are you asking me ouch? Nabigla siya. Sagot niya, The! Aba ! Parang siya pa ang galit! Persona ingrata!!! Ang kapal niya! I cried buckles of tears.
Na-guilty yata siya. Sabi niya, isipin mo na lang na this is a blessing in the sky. Irregardless daw of his feelings, we'll go ouch na rin. Now, we're so in love. Mute and epidemic na ang past. Thanks God we swallowed our fried. Kasi, I'm 33 na and I'm running our time. After 2 weeks, he plopped the question. "Will you marriage me?" I'm in a state of shocked. Kasi mantakin mo, when it rains, it's four! This is true good to be true. So siyempre, I said yes. Love is a many splendor.
Pero nung inaayos ko na ang aming kasal, everything swell to pieces. Nag-di-dinner kami noon nang biglang sa harap ng aming table, may babaeng humirit ng, "Well, well, well. Look do we have here." What the fuss! The nerd ng babaeng yon! She said they were still on. So I told her, whatever is that, cut me some slacks! I didn't want this to get our hand kaya I had to sip it in the bud. She accused me of steeling her boyfriend. Ats if! I don't want to portrait the role of the other woman. Gosh, tell me to the marines! I told her, "please, mine you own business!" Who would believe her anyway?
Dahil it's not my problem anymore but her problem anymore, tumigil na rin siya ng panggugulo. Everything is coming up daisies. I'm so happy. Even my boyfriend said liketwice. He's so supportive. Sabi niya, "Look at is this way. She's our of our lives."
Kaya advise ko sa inyo - take the risk. You can never can tell. Just burn the bridge when you get there. Life is shorts. If you make a mistake, we'll just pray for the internal and external repose of your soul. I second emotion.
*************************************************************
EDIT: Akalain mong mayroon Part 2 ang love story na ito? huhuhu...I can't anymore take this anymore!
PART 2
I thought Jay's ex-girlfriend was really out of our lives. But heaven only goes that I was wrong. Kakakasal pa lang namin nun when Jay received a uninamous text. "Meet me at the clinic." I had a stinking feeling in my butt. I told him not to go. It might in danger him. Pero sabi niya, ok lang daw because life is what we make. Tumahimik lang ako. Sabi niya, "Penny for you talks." But I didn't know what to say.
Beggars can't be losers. Isa pa, worried talaga ako na baka yung girl yun. Jay said, "Can't got your tongue?" I tried to smile at him. Kahit di ako nagsalita, actions speak louder than works, di ba?
Be that as is may, umalis pa rin siya. I was out of the loophole. After a few hours, I called him on his cellphone. But my calls fell on Jeff's ears. Lalo akong nag-worry kasi I didn't even know Jeff. Sabi na nga ba di na dapat umalis si Jay. That's what I'm talking about it.
So I tried calling some friends who will help me find Jay. That's what friends are for naman di ba? But I just faced a blank mall. I had to do this alone. Nag-taxi na lang ako. Pero ang mahal na pala ng plug down rate.
When I got to the clinic, the security was really buffed up. Di basta-basta makakapasok. So I said, "I beg your cordon. I'm patient.
It's my favorite virtue nga e." Nagduda yata yung isang guard. Hinawakan ako sa arm. The nerd! I shouted, "Don't touch me not!" Buti na lang the other guards were nice and said, "Come on, let's join us."
When I went inside, parang I've been there, done there. Nung walang nakatingin, nag-explore ako. Nakarating ako sa top floor and I had a bird's IQ of the clinic. I could not explain it but I was drawn to a room on the floor. Siguro Divine Intermission na yun.
Parang may narinig akong umuungol. I was thorn. Di ko alam kung aalis ba ako o papasukin ko. It made me stick in the stomach to think that Jay and his ex-girlfriend were there. I tried to tell myself to slower my expectations. But to tell with it! I had to strike while the iron is not. I had to hear the truth from the corpse's mouth. I barraged in. O my gas! Si Jay, naka-strap sa operating table, parang genie pig sa isang nakakatakot na experiment. He was on the cutting edge. He was bleeding. At ang doctor na nagpapahirap sa kanya, ang ex-girlfriend niya at ang bago nitong boyfriend, ang nurse na si Walter. Doon ko napatunayang blood is thicker than Walter.
Guess watch? Di ko alam kung paano ko nagawa pero I was able to search and rescue Jay. Siguro adrenaline brush na yun.
Now, he's recovering. Nag-sorry siya na hindi siya nakinig sa akin. I know it's a better pill to swallow your pride so it's forgive and forget me not. All swell that end swell. I know we should kiss and put on makeup.
Ang ex-girlfriend naman niya at si Walter, nakakulong na. Detention is really better than cure. So the moral of the lesson is: if symptoms persist, insult your doctor.
--------------------------------------------------------------------
"stinking feeling in my butt" :rotflmao:
Life is Shorts
The!
We' ve been friends for a long time ago. We come from the same
Na-guilty yata siya. Sabi niya, isipin mo na lang na this is a blessing in the sky. Irregardless daw of his feelings, we'll go ouch na rin. Now, we're so in love. Mute and epidemic na ang past. Thanks God we swallowed our fried. Kasi, I'm 33 na and I'm running our time. After 2 weeks, he plopped the question. "Will you marriage me?" I'm in a state of shocked. Kasi mantakin mo, when it rains, it's four! This is true good to be true. So siyempre, I said yes. Love is a many splendor.
Pero nung inaayos ko na ang aming kasal, everything swell to pieces. Nag-di-dinner kami noon nang biglang sa harap ng aming table, may babaeng humirit ng, "Well, well, well. Look do we have here." What the fuss! The nerd ng babaeng yon! She said they were still on. So I told her, whatever is that, cut me some slacks! I didn't want this to get our hand kaya I had to sip it in the bud. She accused me of steeling her boyfriend. Ats if! I don't want to portrait the role of the other woman. Gosh, tell me to the marines! I told her, "please, mine you own business!" Who would believe her anyway?
Dahil it's not my problem anymore but her problem anymore, tumigil na rin siya ng panggugulo. Everything is coming up daisies. I'm so happy. Even my boyfriend said liketwice. He's so supportive. Sabi niya, "Look at is this way. She's our of our lives."
Kaya advise ko sa inyo - take the risk. You can never can tell. Just burn the bridge when you get there. Life is shorts. If you make a mistake, we'll just pray for the internal and external repose of your soul. I second emotion.
*************************************************************
EDIT: Akalain mong mayroon Part 2 ang love story na ito? huhuhu...I can't anymore take this anymore!
PART 2
I thought Jay's ex-girlfriend was really out of our lives. But heaven only goes that I was wrong. Kakakasal pa lang namin nun when Jay received a uninamous text. "Meet me at the clinic." I had a stinking feeling in my butt. I told him not to go. It might in danger him. Pero sabi niya, ok lang daw because life is what we make. Tumahimik lang ako. Sabi niya, "Penny for you talks." But I didn't know what to say.
Beggars can't be losers. Isa pa, worried talaga ako na baka yung girl yun. Jay said, "Can't got your tongue?" I tried to smile at him. Kahit di ako nagsalita, actions speak louder than works, di ba?
Be that as is may, umalis pa rin siya. I was out of the loophole. After a few hours, I called him on his cellphone. But my calls fell on Jeff's ears. Lalo akong nag-worry kasi I didn't even know Jeff. Sabi na nga ba di na dapat umalis si Jay. That's what I'm talking about it.
So I tried calling some friends who will help me find Jay. That's what friends are for naman di ba? But I just faced a blank mall. I had to do this alone. Nag-taxi na lang ako. Pero ang mahal na pala ng plug down rate.
When I got to the clinic, the security was really buffed up. Di basta-basta makakapasok. So I said, "I beg your cordon. I'm patient.
It's my favorite virtue nga e." Nagduda yata yung isang guard. Hinawakan ako sa arm. The nerd! I shouted, "Don't touch me not!" Buti na lang the other guards were nice and said, "Come on, let's join us."
When I went inside, parang I've been there, done there. Nung walang nakatingin, nag-explore ako. Nakarating ako sa top floor and I had a bird's IQ of the clinic. I could not explain it but I was drawn to a room on the floor. Siguro Divine Intermission na yun.
Parang may narinig akong umuungol. I was thorn. Di ko alam kung aalis ba ako o papasukin ko. It made me stick in the stomach to think that Jay and his ex-girlfriend were there. I tried to tell myself to slower my expectations. But to tell with it! I had to strike while the iron is not. I had to hear the truth from the corpse's mouth. I barraged in. O my gas! Si Jay, naka-strap sa operating table, parang genie pig sa isang nakakatakot na experiment. He was on the cutting edge. He was bleeding. At ang doctor na nagpapahirap sa kanya, ang ex-girlfriend niya at ang bago nitong boyfriend, ang nurse na si Walter. Doon ko napatunayang blood is thicker than Walter.
Guess watch? Di ko alam kung paano ko nagawa pero I was able to search and rescue Jay. Siguro adrenaline brush na yun.
Now, he's recovering. Nag-sorry siya na hindi siya nakinig sa akin. I know it's a better pill to swallow your pride so it's forgive and forget me not. All swell that end swell. I know we should kiss and put on makeup.
Ang ex-girlfriend naman niya at si Walter, nakakulong na. Detention is really better than cure. So the moral of the lesson is: if symptoms persist, insult your doctor.
--------------------------------------------------------------------
"stinking feeling in my butt" :rotflmao:
Wednesday, August 08, 2007
Wet KNB?
Sa wakas, dumating na ang panahon na inaasam ng mga magsasaka sa nakaraang buwan, pati ng mga tao na mahina ang supply ng tubig at pati na rin ng mga estudyante sa lahat ng antas. Dumating na din ang panahon na pinaka-ayaw ng mga pumapasok sa opisina. Alam niyo na ang tinutukoy ko: tag-ulan.
Unang ritwal kapag malakas ang ulan: buksan ang TV at maghintay ng news na suspended ang klase. Maswerte nga ang mga estudyante ngayon kasi masisipag na tumawag ang mga eskwelahan at mga mayors para iannounce sa mga morning TV shows na walang pasok ang kanilang school o sinasakupan. Nung high school ako, malalaman lang namin na walang pasok pagdating ng tanghali. Kamusta naman yon? Pero ayos lang, either uuwi ako noon at matutulog, maglalakwatsa o maglalaro ng PS.
Eh ngayon, never mong mapapanood sa TV na may magrereport na "Lahat po ng mga nag-oopisina along Ayala Avenue ay walang pasok sanhi ng malakas na ulan." Wish ko lang may ganyan. Siyempre, pasok naman ako, sayang ang sweldo eh. Kung malas ka, mababasa ka dahil sa mga sasakyang mabibilis na dadaan sa isang puddle of water at nasa tapat ka ng puddle of water na iyon (based on a true story.hehe). At kung mas malas, mas-stranded ka pa ng ilang oras. Ang pinakamaganda na lang na gawin ay mag-half day at sabihin na reason ay "heavy rains".
Speaking of reporters, malaki talaga ang paghanga ko sa mga nasa media. Pero hindi yung mga intrigera at mga nagkakalat ng tsismis at bad publicity. Hanga ako sa mga taong ito na kahit anong mangyari eh nagrereport pa din kahit na buhay pa nila ang kapalit. Mga reporter na kahit bumabagyo, nagkakabitak-bitak na ang lupa, lumilindol, umuulan ng bulalakaw, sinasakop na tayo ng mga alien o ang pag-ulit ng nangyari sa Sodom at Gomorrah ay naglilingkod pa rin para makapaghatid ng balita. AT WALA SILANG HOLIDAY HOLIDAY! Well, meron. Mga ilang days sa Mahal na Araw. Kaya nawala na sa career option ko ang pagiging reporter dahil sa kadahilanang iyon. At hindi naman pang reporter boses ko, hindi rin telegenic at makakalimutin din sa script.
Ayaw ng mga housewives ang tag-ulan. Kasi yung mga nilalabhan nila, hindi natutuyo. Sinasampay sa loob at nag-aamoy something. Basta hindi mabango. Kaya malakas ang kita ng mga fabric softeners and conditioners sa mga panahon ngayon.
Ayaw ng mga hayop ang tag-ulan. Hindi sila makakapaglaro sa kalsada kasi nga, umuulan. Katulad ni Carmina (yung aso namin na kumagat sa akin), nandun lang sa kulungan niya....awwww...BUTI NGA!BWAHAHAHA!
Ayaw ng mga lovers ng tag-ulan. On second thought...gusto pala nila ng tag-ulan. Malamig eh! Nyahahaha!
Ayaw ng mga bumbero ng tag-ulan. Inaagawan daw sila ng trabaho. Hehe...pero gusto rin pala nila yon. Hindi sila mapapagod.
Ayaw ng mga resort owners ng tag-ulan. Wala daw kasi silang mga customers. Unless kagaya niyo ako na gustong mag swimming kapag umuulan kasi hindi ako mangingitim kahit na naninigas (ang alin?) na ako sa sobrang lamig (aaah...akala ko kung ano na).
Ayaw ni Santa Claus ng tag-ulan. Mababa ang visibility kapag nakasakay siya sa sleigh. Baka mabangga siya sa eroplano. At baka magkasakit si Rudolph, lalong maging red yung nose niya. Ayaw ni Santa Claus ng nagkakasakit ang kanyang mga reindeers...
Ayaw ng mga kalbo ang tag-ulan. Mababasa daw yung bumbunan nila, baka magkasakit sila.
Gusto ko ng tag-ulan. Malamig kasi, masarap matulog. Pero hassle din pala.
Unang ritwal kapag malakas ang ulan: buksan ang TV at maghintay ng news na suspended ang klase. Maswerte nga ang mga estudyante ngayon kasi masisipag na tumawag ang mga eskwelahan at mga mayors para iannounce sa mga morning TV shows na walang pasok ang kanilang school o sinasakupan. Nung high school ako, malalaman lang namin na walang pasok pagdating ng tanghali. Kamusta naman yon? Pero ayos lang, either uuwi ako noon at matutulog, maglalakwatsa o maglalaro ng PS.
Eh ngayon, never mong mapapanood sa TV na may magrereport na "Lahat po ng mga nag-oopisina along Ayala Avenue ay walang pasok sanhi ng malakas na ulan." Wish ko lang may ganyan. Siyempre, pasok naman ako, sayang ang sweldo eh. Kung malas ka, mababasa ka dahil sa mga sasakyang mabibilis na dadaan sa isang puddle of water at nasa tapat ka ng puddle of water na iyon (based on a true story.hehe). At kung mas malas, mas-stranded ka pa ng ilang oras. Ang pinakamaganda na lang na gawin ay mag-half day at sabihin na reason ay "heavy rains".
Speaking of reporters, malaki talaga ang paghanga ko sa mga nasa media. Pero hindi yung mga intrigera at mga nagkakalat ng tsismis at bad publicity. Hanga ako sa mga taong ito na kahit anong mangyari eh nagrereport pa din kahit na buhay pa nila ang kapalit. Mga reporter na kahit bumabagyo, nagkakabitak-bitak na ang lupa, lumilindol, umuulan ng bulalakaw, sinasakop na tayo ng mga alien o ang pag-ulit ng nangyari sa Sodom at Gomorrah ay naglilingkod pa rin para makapaghatid ng balita. AT WALA SILANG HOLIDAY HOLIDAY! Well, meron. Mga ilang days sa Mahal na Araw. Kaya nawala na sa career option ko ang pagiging reporter dahil sa kadahilanang iyon. At hindi naman pang reporter boses ko, hindi rin telegenic at makakalimutin din sa script.
Ayaw ng mga housewives ang tag-ulan. Kasi yung mga nilalabhan nila, hindi natutuyo. Sinasampay sa loob at nag-aamoy something. Basta hindi mabango. Kaya malakas ang kita ng mga fabric softeners and conditioners sa mga panahon ngayon.
Ayaw ng mga hayop ang tag-ulan. Hindi sila makakapaglaro sa kalsada kasi nga, umuulan. Katulad ni Carmina (yung aso namin na kumagat sa akin), nandun lang sa kulungan niya....awwww...BUTI NGA!BWAHAHAHA!
Ayaw ng mga lovers ng tag-ulan. On second thought...gusto pala nila ng tag-ulan. Malamig eh! Nyahahaha!
Ayaw ng mga bumbero ng tag-ulan. Inaagawan daw sila ng trabaho. Hehe...pero gusto rin pala nila yon. Hindi sila mapapagod.
Ayaw ng mga resort owners ng tag-ulan. Wala daw kasi silang mga customers. Unless kagaya niyo ako na gustong mag swimming kapag umuulan kasi hindi ako mangingitim kahit na naninigas (ang alin?) na ako sa sobrang lamig (aaah...akala ko kung ano na).
Ayaw ni Santa Claus ng tag-ulan. Mababa ang visibility kapag nakasakay siya sa sleigh. Baka mabangga siya sa eroplano. At baka magkasakit si Rudolph, lalong maging red yung nose niya. Ayaw ni Santa Claus ng nagkakasakit ang kanyang mga reindeers...
Ayaw ng mga kalbo ang tag-ulan. Mababasa daw yung bumbunan nila, baka magkasakit sila.
Gusto ko ng tag-ulan. Malamig kasi, masarap matulog. Pero hassle din pala.
Thursday, August 02, 2007
Samu't-saring kaengotan ko
Disclaimer: Ang mga sumusunod na entry ay sanhi ng isa sa mga sumusunod: puyat, pagiging bangag, pagiging tuliro, kabingihan o epekto ng paghithit ng medyas. Pagpasensiyahan niyo na.
Scene 1: Sa isang fastfood chain:
taga-take ng order(TNO): Ano po order niyo sir?
Ako: Isang cheeseburger meal.
TNO: Dine in po o take out?
Ako: (parang walang narinig)Pa-upsize nung coke.
TNO: OK Sir, dine in po or take out?
Ako: (parang walang narinig ulit)Padagdag na lang ng ketchup, mga 3.
TNO:(halatang inis)
Ako:(na-gets na ang lahat at napansin ang itsura ng TNO): ...dine in. :|
-----------------------------------------------------
Scene 2: Sa jeep, papasok ng school. kakasakay pa lang:
Ako: (kinuha ang barya sa bag at inaabot ang bayad) Para ho!
HUWAAAAAAAAAAAAAAAAAT!!!
-----------------------------------------------------
Scene 3: Practice ng Choral Singing Competition sa bahay ng isang orgmate
Girl1: Uy, alam mo ba etong si Girl2 may third ear! Nakakarinig ng hindi naririnig ng ordinaryong tao.
Ako: (magpapasikat din)Talaga? ako naman may third nose, nakakaamoy ng hindi naamoy ng iba!
Girl1 at Girl2: (nagkatinginan) Nasaan yung second?
Scene 1: Sa isang fastfood chain:
taga-take ng order(TNO): Ano po order niyo sir?
Ako: Isang cheeseburger meal.
TNO: Dine in po o take out?
Ako: (parang walang narinig)Pa-upsize nung coke.
TNO: OK Sir, dine in po or take out?
Ako: (parang walang narinig ulit)Padagdag na lang ng ketchup, mga 3.
TNO:(halatang inis)
Ako:(na-gets na ang lahat at napansin ang itsura ng TNO): ...dine in. :|
-----------------------------------------------------
Scene 2: Sa jeep, papasok ng school. kakasakay pa lang:
Ako: (kinuha ang barya sa bag at inaabot ang bayad) Para ho!
HUWAAAAAAAAAAAAAAAAAT!!!
-----------------------------------------------------
Scene 3: Practice ng Choral Singing Competition sa bahay ng isang orgmate
Girl1: Uy, alam mo ba etong si Girl2 may third ear! Nakakarinig ng hindi naririnig ng ordinaryong tao.
Ako: (magpapasikat din)Talaga? ako naman may third nose, nakakaamoy ng hindi naamoy ng iba!
Girl1 at Girl2: (nagkatinginan) Nasaan yung second?
Monday, July 30, 2007
TGIF:Movie Night
There's an empty seat beside Homer. Too bad I can't sit there because of the damn "Do Not Enter" sign. :(
Spider-Pig, Spider-Pig. Does whatever Spider-Pig does. Can he swing From a web? No he can't, he's a pig.
I still can't get over that Spider-Pig song from the Simpsons movie, and it is now three days since I saw it. I must say that it is the funniest movie that I've seen for a long time and certainly the second best movie released this year (with the Transformers at the top).
I watched it in Glorietta last Friday together with my officemates. I am supposed to watch it on Saturday back to back with Ratatouille (or Ouija? nah...). But thank God I didn't, because I slept the whole day. And watching it with others is certainly more fun than watching it alone.
I have never watched a single episode of the Simpsons, but I enjoyed the movie. Overall, the movie is great. It has a coherent story, but it's main strength is it's humor that almost every scene made me laugh. I have many favorite scenes...one of them is Homer making the pig walk on the ceiling with matching spider-pig theme music. I don't want to spoil the others who haven't watched the movie yet, so I'll stop talking.
I hope there is a sequel (and I think there will be because of a hint during the credits). And I hope I can find a DVD of the Simpsons series because I realized that I missed out on a lot.
Sunday, July 29, 2007
Friday, July 27, 2007
My List of Top 10 Emerging Influential Blogs
I'm gonna participate in the Top 10 Emerging Influential Blogs contest. Malay mo, manalo ako ng 100 dollars. haha! Pero aside from that, I want to commend these blogs for their engaging material in their entries. All are worth reading (or watching, for vlogs :))
1. Cokskiblue
2. Happyslip
3. Gibbs Cadiz
4. The Dork Factor
5. Utak Gago
That's all. Goodluck to all the nominees!
1. Cokskiblue
2. Happyslip
3. Gibbs Cadiz
4. The Dork Factor
5. Utak Gago
That's all. Goodluck to all the nominees!
Sunday, July 22, 2007
Thursday, July 19, 2007
Alumnus Blues
Grabe! Ang tanda ko na!
Kung dati, ako ang nagpapa-sig sa mga alumni kapag acquaintance party, ngayon naman ako na ang nagsi-sig! Kamusta naman kapag nakikita ko ang birthyear nila ay 1989?
At talagang naging tradisyon na ang Funny Bones na game ah. hehe...dyan nagsisimula ang mga broken relationships.
Kahit na dalawa lang kaming alumni, ok lang. Nakita ko ang mga members na miss ko na. At ang mga apps? Daming hot! Haha! CURSOR Sexy talaga!
sarap ng food. At mabuti naman hindi na tubig na may kulay ang inumin (read: iced tea na matabang). Softdrinks na!
More photos are located here in my multiply site.
Kung dati, ako ang nagpapa-sig sa mga alumni kapag acquaintance party, ngayon naman ako na ang nagsi-sig! Kamusta naman kapag nakikita ko ang birthyear nila ay 1989?
At talagang naging tradisyon na ang Funny Bones na game ah. hehe...dyan nagsisimula ang mga broken relationships.
Kahit na dalawa lang kaming alumni, ok lang. Nakita ko ang mga members na miss ko na. At ang mga apps? Daming hot! Haha! CURSOR Sexy talaga!
sarap ng food. At mabuti naman hindi na tubig na may kulay ang inumin (read: iced tea na matabang). Softdrinks na!
More photos are located here in my multiply site.
Monday, July 09, 2007
THE reason
Magyayabang muna ako ngayon. Nyahahaha!
Last week, I got my new phone: the Nokia N73 Music edition, which is my very first electronic gadget that I bought using my own money... well... actually... it isn't paid yet. A part of my salary will be deducted for 18 months in order to pay for the phone. That's 500+ pesos every "suweldo day", easily cancelled out by having a 4 hour overtime for every semi-month. Not bad.
After this, I am supposed to buy an iPod. But my new Nokia N73 phone said, "You don't need an iPod. You need me...only me." Ok, it didn't really talked, but seeing its features and realizing the more important things in life, I decided to erase the iPod from my wishlist. I can't believe I just did that, considering that I always drool over orgmates/classmates back in college who had one of those thin, bubblegum-like music players.
The reasons why I don't need an iPod:
1. Even having a 4GB+ music gallery and 2GB+ "video" gallery, I only have less than a gig of favorite songs and "videos", and the remaining songs are just plain jologs or "pinagsawaan ko na."
2. My N73 has a 2GB miniSD card with it, and as of now, it is still enough to hold my fave music and "videos" plus some downloaded themes and games.
3. I only spend 5 hours of "wireless/remote music listening". 3 hours going from and into work, and 2 hours at home when I have nothing to do. The other 19 hours are spent on work (I can just use my PC for listening to my music), sleeping, eating, watching TV and doing other stuff that you don't need to play some music.
4. iPod doesn't have an integrated FM radio. I can't listen to Nicole Hiyala and Kris Tsuper's morning radio program on Love Radio. Jologs na kung jologs! I really find those guys funny and I want to start my day with a smile on my face. :D
5. I must not be comparing apples against oranges, but a cellphone is just better than a device doing just a single job. I need to spend my money wisely and not spend it on what is just "uso" or "in".
And the other features I like about my phone.
+ the 3.2 megapixel camera. Nice picture quality and feels like a stand-alone digital camera (half-press to autofocus, color/camera modes, etc.)
+ the wide screen, but it made the keypad smaller and harder to press. I'm getting used to it though.
+ internet connection using SMART's 3G service. 10pesos/30 minutes. Not bad for a 480kbps connection.
+ the best and coolest snake game ever!
+ great sound quality coming out of it's two speakers.
+ built-in file manager. But I need to download another one to hide my "files". ;)
+ gallery slideshow, with matching background music, panning and zooming.
+ Adobe PDF reader (for readings/e-books on the go)
No, I'm not a Nokia dealer to advertise this phone. I'm just happy to have a new phone! You must know the feeling especially if you have a phone stuck with you for 4 long years. But I am still using my N3660. God of anti-cellphone theft and hold up, have mercy on us.
One more thing. Watch for an all new freeze ur mind, coming to you this...coming...I don't know. If I have time, a blog revamp. Plus, photo blogging! I always wanted to take photography lessons. Now I'm going to learn it the hard way. :)
Tuesday, July 03, 2007
Equations and formulae to live by
"Math is around us!". Yan ang palaging pang-uto sa atin ng mga teacher natin sa Math para mapwersa tayo na mag-aral nito. Mula sa simpleng addition at subtraction, hanggang sa komplikadong sine, cosine, derivatives at integrals, lahat daw yan ay may pakinabang sa buhay. Sa tingin ko totoo naman, bilang Best in Math ng batch namin nung high school (ahem...lakas ng hangin!). At hanggang ngayon, importante talaga ang math, lalo na sa kurso ko na ang pundasyon ay math at hindi computer chips. At nalaman ko din, maski walang pakinabang ang pagkuha ng roots of a polynomial to the nth degree pero pilit pa ring pinapa-solve sa tin, ang totoong sinusukat dito ay ang iyong critical thinking.
Ang haba ng intro ko. Pero ang gusto ko lang naman isulat sa entry na ito ay ang kahalagahan ng simpleng math sa buhay natin.
1. (a)INCOME - SAVINGS = EXPENSES
(b)INCOME - EXPENSES = SAVINGS
Kapag daw gusto mong magtipid ng mas epektibo, gamitin daw ang equation (a) at hindi (b). Nakita ko ang equation na yan sa isang forum sa www.peyups.com. Iba raw kasi kapag mas una mong itatabi ang iipunin mo kaysa sa gagastusin mo. Gagawin ko 'yan sa susunod na sweldo kasi daig ko pa ang batang nagtuturo sa mall kapag nakakita ako ng magandang polo. Bawas impulse buying muna.
2. MONEY is inversely proportional to LOVELIFE
Sa tingin ko naman lahat ay agree dito, unless ikaw ay babae.hehe...Kung gustong makaipon kaagad para pambili ng bahay at lupa para sa iyong "future family", iwasan muna ang paghahanap ng lovelife. Heto na yata ang most effective way ng pagtitipid. Pramis!
Pero meron ibang instances na gagastos ka naman para sa sarili mong luho (see wishlist sa kaliwa). Kaya mawawala din yung savings mo. Ampness! T.T
3. (.6a) + (.4b) = c
where a = star quality, b = musicality, c = pinoy pop superstar champion
Walang sumisikat sa singing contest na ito, pramis! Kamusta naman kasi ang scoring system. Dapat nilubos na nila, dagdagan na din nila ng audience impact.
4. IF(fool_me == 1) shame_on_you();
ELSE IF (fool_me == 2) shame_on_me();
Yun lang, may konti ng programming. Huwag magpapaloko sa isang tao more than once. O kung hindi maiiwasan na kailangan mo siyang pagkatiwalaan ulit, maging maingat my friend. Madami ng manloloko ngayon. Malay mo, yung binebenta pala sa iyo ng suki mong cellphone dealer eh nakaw pala sa Quiapo.
5. ME + XXX ... cannot be!
oh diba? Ngayon ka lang nakakita ng additon pero cannot be. Well, ganun talaga. Love has no rules. (naknang!) Kapag hindi pwede, hindi talaga pwede. Dahil sa mga "boundaries" kaya hindi mapag-add ang dalawa. Haaaay...loneliness.
Wala na akong masulat na matino. hehe...tagal ko na din hindi nakapag-post. Bilang pangwakas, binabati ko ng Happy Birthday ang mga family members ko na sunud sunod ang birthday. Sa Daddy ko (June 30), at sa mga pamangking kong sina Kim (July 1) at Rich (July 2). As if mababasa niyo ito.ahehehe...
Ang haba ng intro ko. Pero ang gusto ko lang naman isulat sa entry na ito ay ang kahalagahan ng simpleng math sa buhay natin.
1. (a)INCOME - SAVINGS = EXPENSES
(b)INCOME - EXPENSES = SAVINGS
Kapag daw gusto mong magtipid ng mas epektibo, gamitin daw ang equation (a) at hindi (b). Nakita ko ang equation na yan sa isang forum sa www.peyups.com. Iba raw kasi kapag mas una mong itatabi ang iipunin mo kaysa sa gagastusin mo. Gagawin ko 'yan sa susunod na sweldo kasi daig ko pa ang batang nagtuturo sa mall kapag nakakita ako ng magandang polo. Bawas impulse buying muna.
2. MONEY is inversely proportional to LOVELIFE
Sa tingin ko naman lahat ay agree dito, unless ikaw ay babae.hehe...Kung gustong makaipon kaagad para pambili ng bahay at lupa para sa iyong "future family", iwasan muna ang paghahanap ng lovelife. Heto na yata ang most effective way ng pagtitipid. Pramis!
Pero meron ibang instances na gagastos ka naman para sa sarili mong luho (see wishlist sa kaliwa). Kaya mawawala din yung savings mo. Ampness! T.T
3. (.6a) + (.4b) = c
where a = star quality, b = musicality, c = pinoy pop superstar champion
Walang sumisikat sa singing contest na ito, pramis! Kamusta naman kasi ang scoring system. Dapat nilubos na nila, dagdagan na din nila ng audience impact.
4. IF(fool_me == 1) shame_on_you();
ELSE IF (fool_me == 2) shame_on_me();
Yun lang, may konti ng programming. Huwag magpapaloko sa isang tao more than once. O kung hindi maiiwasan na kailangan mo siyang pagkatiwalaan ulit, maging maingat my friend. Madami ng manloloko ngayon. Malay mo, yung binebenta pala sa iyo ng suki mong cellphone dealer eh nakaw pala sa Quiapo.
5. ME + XXX ... cannot be!
oh diba? Ngayon ka lang nakakita ng additon pero cannot be. Well, ganun talaga. Love has no rules. (naknang!) Kapag hindi pwede, hindi talaga pwede. Dahil sa mga "boundaries" kaya hindi mapag-add ang dalawa. Haaaay...loneliness.
Wala na akong masulat na matino. hehe...tagal ko na din hindi nakapag-post. Bilang pangwakas, binabati ko ng Happy Birthday ang mga family members ko na sunud sunod ang birthday. Sa Daddy ko (June 30), at sa mga pamangking kong sina Kim (July 1) at Rich (July 2). As if mababasa niyo ito.ahehehe...
Monday, June 18, 2007
untitled
Kung kailan alam ko na ang paraan para ma-access ang youtube at maging unlimited ang surfing time ko sa karamihan ng sites (katulad ng blogger) eh tinamad naman ako sa pagsusulat ng entries. Shungak talaga.
Friday, June 08, 2007
praning sa polo
Ano pagkakaiba ng org/school shirt sa polo/shirt?
Kapag suot mo ang iyong org/school shirt at nakakita ka ng kapareho, matutuwa ka kasi malalaman mo na you came from the same org/school. Meron kayong something in common, kumbaga.
Pero kapag suot mo ang isang polo at nakakita ka ng kaparehong design, as in parehong pareho, aba! Ibang usapan na yan.
Pinoproblema ko lang kasi yung polo ko na binili ko last year. Polo siya na Colours ang tatak, tapos yung may bulaklak design pero mukhang panlalaki pa din. Eh akalain mong 3 na ang nakikita kong kapareho yung polo na iyon. Isa sa may MRT station tapos dalawa dito sa may office namin. Huwat?! Akala ko pa naman limited edition ang polo na ito. Yun pala, pare-pareho yata naming binili ito ng nag sale sa Glorietta o SM.
Sorry kung pinoproblema ko ang mga maliliit na bagay, pero nakakailang lang kasi kung nagtiyempo na nagkapareho kami ng suot. Katulad ng nangyari sa akin nung isang araw. SUot ko yung polo na iyon. Tapos pagpasok ko sa pantry para uminom ng tubig, nakita ko ang isang tomboy (ewan ko kung tomboy, pero may boobs eh, kaya siguro tomboy nga) na kapareho ng suot ko. WTF?! Kaya minadali ko na lang ang pag-inom ng tubig at lumabas na parang najejebs.
Actually, dalawa ang pwedeng gawin kapag nakakita ka ng taong may kapareho mong suot. Una ay yung ginawa ko. Pangalawa ay lapitan siya at sabihing:
"Nice polo you got there. You've got great taste!"
Pero baka akalain ng kinakausap mo na nakikipag-flirt ka. At baka magtaka siya kung ano ang sinasabi mo na "great taste" eh wala naman siyang dalang kape.
Kaya nanawagan po ako sa Colours na tigilan na ang pagmanufacture ng polo ng sinasabi ko. At sa lahat ng mga nakakabasa na ito na may kaparehong damit, pakisabi lang po kung kailan niyo ito isusuot para hindi ko isusuot sa araw na iyon. Kapag kasi nagkasalubong tayo eh baka tuluyan ko ng sunugin ang polo ko.
Kapag suot mo ang iyong org/school shirt at nakakita ka ng kapareho, matutuwa ka kasi malalaman mo na you came from the same org/school. Meron kayong something in common, kumbaga.
Pero kapag suot mo ang isang polo at nakakita ka ng kaparehong design, as in parehong pareho, aba! Ibang usapan na yan.
Pinoproblema ko lang kasi yung polo ko na binili ko last year. Polo siya na Colours ang tatak, tapos yung may bulaklak design pero mukhang panlalaki pa din. Eh akalain mong 3 na ang nakikita kong kapareho yung polo na iyon. Isa sa may MRT station tapos dalawa dito sa may office namin. Huwat?! Akala ko pa naman limited edition ang polo na ito. Yun pala, pare-pareho yata naming binili ito ng nag sale sa Glorietta o SM.
Sorry kung pinoproblema ko ang mga maliliit na bagay, pero nakakailang lang kasi kung nagtiyempo na nagkapareho kami ng suot. Katulad ng nangyari sa akin nung isang araw. SUot ko yung polo na iyon. Tapos pagpasok ko sa pantry para uminom ng tubig, nakita ko ang isang tomboy (ewan ko kung tomboy, pero may boobs eh, kaya siguro tomboy nga) na kapareho ng suot ko. WTF?! Kaya minadali ko na lang ang pag-inom ng tubig at lumabas na parang najejebs.
Actually, dalawa ang pwedeng gawin kapag nakakita ka ng taong may kapareho mong suot. Una ay yung ginawa ko. Pangalawa ay lapitan siya at sabihing:
"Nice polo you got there. You've got great taste!"
Pero baka akalain ng kinakausap mo na nakikipag-flirt ka. At baka magtaka siya kung ano ang sinasabi mo na "great taste" eh wala naman siyang dalang kape.
Kaya nanawagan po ako sa Colours na tigilan na ang pagmanufacture ng polo ng sinasabi ko. At sa lahat ng mga nakakabasa na ito na may kaparehong damit, pakisabi lang po kung kailan niyo ito isusuot para hindi ko isusuot sa araw na iyon. Kapag kasi nagkasalubong tayo eh baka tuluyan ko ng sunugin ang polo ko.
Thursday, May 31, 2007
I'm wet....ooooh...
Last Tuesday was the start of a very new, very real, reality show aptly called Philippines' Next Strong Rainstorm. And I was one of the thousands of unfortunate judges.
It's around 7:30 PM and I just got off at the GMA-Kamuning MRT Station when rain started to pour down. Being a person who loves rain, and because I am so hungry that time, I decided to collide head-on with the rain which developed into a very strong storm. I opened my blue (or is it violet? never mind...) umbrella with bear prints that made me 10 years younger and pushed through the rain. A few steps made me realize that I am crazy. From a few feet from the MRT station, I was already drenched and felt my wet pants clinging into my skin. "Ano pa ba magagawa ko, eh nakapaglakad na ako.", I said to myself. One step at a time, and I will be able to ride a jeepney.
I did get to ride a jeep the moment I got to East Avenue. I was so wet, but the lady who sat beside me didn't seem to bother because she felt the wrath of the storm also and was also wet. What if I waited for the storm to subside? It would surely take an hour of wait. So I think I made a good decision. Being wet with rain but going home early and taking a shower after and eating dinner? Deal!
It was already flooding on Ybardolaza St. which is normally flood free. This storm is really strong, the canals and esteros are on shock and were unable to contain the rising water. And I started cursing people who throw garbage in the streets and not in trash cans. They should emulate me, the proud follower of a very famous saying: "Maliit na basura, ibulsa muna."
I got off the jeep and thought that our street might not be flooded because there's an uphill climb to our house. But lo and behold, a half-an-inch thick of water gushed downwards like a waterfall. I still continued to climb up risking of flood water to get into my shoes. I'm only a street away, what the heck? Laban!
My shoes did get wet, inside and out. I hate that icky feeling of water filling your shoes every time you take a step. This happened to me a lot of times, most of them in high school. "I just want to get home..." is always my excuse if I am close to giving up after deciding to face the floods and storm. And that is still my excuse that day.
Then something happened. A few steps from our house, lightning struck followed by a very loud thunder. VERY, VERY LOUD! Not just a "nagbobowling si San Pedro sa kalangitan" loud, but a "nagpaputok ng shotgun si San Pedro" loud. That instant, the nearby cars activated their alarms and lights from the houses went out. One of my scariest moments right there, my friends. I panicked. I didn't care of the ankle high flood that developed on our street. I am going to remove my shoes and walk barefoot, but I didn't continue removing it because I can't risk myself getting leptospirosis by cutting my foot with a shard of glass and getting rat pee into the wound. I walked hurriedly to our gate. "I just want to go home...".
I arrived with only a small portion of my body dry, mostly the part inside my underwear. Went to shower, ate and a few minutes electricity came back. I maanged to watch TV and relaxed. Then I slept early.
I love adventures, and even the thing I wrote above is an adventure for me. I like the excitement, the adrenaline rush, the "What could happen next?" feeling. Taking a storm head-on is an adventure? Ang weird ko noh?
It's around 7:30 PM and I just got off at the GMA-Kamuning MRT Station when rain started to pour down. Being a person who loves rain, and because I am so hungry that time, I decided to collide head-on with the rain which developed into a very strong storm. I opened my blue (or is it violet? never mind...) umbrella with bear prints that made me 10 years younger and pushed through the rain. A few steps made me realize that I am crazy. From a few feet from the MRT station, I was already drenched and felt my wet pants clinging into my skin. "Ano pa ba magagawa ko, eh nakapaglakad na ako.", I said to myself. One step at a time, and I will be able to ride a jeepney.
I did get to ride a jeep the moment I got to East Avenue. I was so wet, but the lady who sat beside me didn't seem to bother because she felt the wrath of the storm also and was also wet. What if I waited for the storm to subside? It would surely take an hour of wait. So I think I made a good decision. Being wet with rain but going home early and taking a shower after and eating dinner? Deal!
It was already flooding on Ybardolaza St. which is normally flood free. This storm is really strong, the canals and esteros are on shock and were unable to contain the rising water. And I started cursing people who throw garbage in the streets and not in trash cans. They should emulate me, the proud follower of a very famous saying: "Maliit na basura, ibulsa muna."
I got off the jeep and thought that our street might not be flooded because there's an uphill climb to our house. But lo and behold, a half-an-inch thick of water gushed downwards like a waterfall. I still continued to climb up risking of flood water to get into my shoes. I'm only a street away, what the heck? Laban!
My shoes did get wet, inside and out. I hate that icky feeling of water filling your shoes every time you take a step. This happened to me a lot of times, most of them in high school. "I just want to get home..." is always my excuse if I am close to giving up after deciding to face the floods and storm. And that is still my excuse that day.
Then something happened. A few steps from our house, lightning struck followed by a very loud thunder. VERY, VERY LOUD! Not just a "nagbobowling si San Pedro sa kalangitan" loud, but a "nagpaputok ng shotgun si San Pedro" loud. That instant, the nearby cars activated their alarms and lights from the houses went out. One of my scariest moments right there, my friends. I panicked. I didn't care of the ankle high flood that developed on our street. I am going to remove my shoes and walk barefoot, but I didn't continue removing it because I can't risk myself getting leptospirosis by cutting my foot with a shard of glass and getting rat pee into the wound. I walked hurriedly to our gate. "I just want to go home...".
I arrived with only a small portion of my body dry, mostly the part inside my underwear. Went to shower, ate and a few minutes electricity came back. I maanged to watch TV and relaxed. Then I slept early.
I love adventures, and even the thing I wrote above is an adventure for me. I like the excitement, the adrenaline rush, the "What could happen next?" feeling. Taking a storm head-on is an adventure? Ang weird ko noh?
Monday, May 28, 2007
Renzo chizmozo
Marahil nagtataka ang mga taong malalapit sa akin kung bakit minsan ako ay bingi, at minsan naman ay ang talas na pandinig ko. feeling tuloy nung iba na parang joke joke lang yung pagiging bingi ko. Pero hindi po. Minsan lang talaga ay sinisipag akong maglinis ng tenga, mga once a month. Pero kung interesante talaga ang sinasabi ng isang tao, eh talagang naka focus lahat ng chakra ko sa aking tenga. As in pati ang tsismisan ng mga langgam, naririnig ko. (Yeah right!)
Totoo nga ang baglong tuklas na teorya na "Tsismis travels faster than light." Pero siyempre, kapag dadaanan ako, posibleng magkaroon ng disturbance sa transmission. Katulad ng isang beses na naguusap kami tungkol sa something...
Some1: Alam nyo ba na si Sir blah ay sinundan si Mam Blah sa Baguio para lang hindi magresign si Mam.
Lahat except me: Ah talaga? Grabe no?
Ako: Ano? Sinundan ni Sir si Mam sa banyo?
Lahat sila: (tumatawa)
Siyempre kung tsinismis ko yan eh malaking gulo. Pero nilinaw naman nila kaagad sa akin ang buong istorya para maabsorb ng mga tutuli ko sa tenga.
Sa totoo nga eh, pati yung mga kwentuhan sa MRT, FX, etc. eh pinapakinggan ko kasi wala naman talaga akong magawa na iba kung hindi matulog o makinig lang talaga sa pagtsitsismisan nila. Eavesdropper? Pwede. Walang Magawa? OO! Malalaman ko na lang na sasagot ako sa kanya, pero pabulong na "Tanga ka kasi!"
Hindi ko nga namamalayan na marami na pala akong napupulot na jokes at nakakatawang mga bagay sa kanila. Katulad noong Friday pauwi ng Bulacan. 8:00 na ng gabi yun, gutom na gutom na at nahihilo. Pwede naman akong matulog, pero pinili ko pa ding tumutok ng pakikinig sa usapan ng dalawang kababaihan na parang istasyon ng radio.
B1: Uy tignan mo, kamukha ni _______(friend nila siguro). (turo sa isang billboard ng Le Froge ni Chuck Allie sa may tapat ng SM North)
B2: Yun? Hindi kaya.
B1: Kamukha kaya! Yung mata kamukha.
B2: Ah...medyo...
B1: Kamukha niya oh!
Ako: (eh ano ngayon? magkakapera ka ba kung napatunayan mong kamukha yan ng kung sino man?leche!)
After some time...sa may pagkalagpas ng toll gate...sina B1 at B2 ay nag-uusap tungkol sa isang celebrity...
B1: Yung artista daw na un talaga, mayabang daw. Mahirap katrabaho...
B2: Ah talaga?
B1: Oo, may problem attitude daw kasi, blah blah!
Ako: (Bwahahaha! Problem attitude daw! Bwahahaha!)
B2: ...Masama ang ugali?
B1: GAGA! kaya nga may problem attitude eh.
Ako: (Leche! inulit pa! BWAHAHAHAHA!)
Siyempre sa isip ko lang yung monologue ko na iyan. Hilong hilo na rin ako sa gutom. Pero ok lang, napatawa naman ako ng dalawang yun. Tsaka hindi ko naman pagkakalat yung usapan nila eh. Pramis!
Totoo nga ang baglong tuklas na teorya na "Tsismis travels faster than light." Pero siyempre, kapag dadaanan ako, posibleng magkaroon ng disturbance sa transmission. Katulad ng isang beses na naguusap kami tungkol sa something...
Some1: Alam nyo ba na si Sir blah ay sinundan si Mam Blah sa Baguio para lang hindi magresign si Mam.
Lahat except me: Ah talaga? Grabe no?
Ako: Ano? Sinundan ni Sir si Mam sa banyo?
Lahat sila: (tumatawa)
Siyempre kung tsinismis ko yan eh malaking gulo. Pero nilinaw naman nila kaagad sa akin ang buong istorya para maabsorb ng mga tutuli ko sa tenga.
Sa totoo nga eh, pati yung mga kwentuhan sa MRT, FX, etc. eh pinapakinggan ko kasi wala naman talaga akong magawa na iba kung hindi matulog o makinig lang talaga sa pagtsitsismisan nila. Eavesdropper? Pwede. Walang Magawa? OO! Malalaman ko na lang na sasagot ako sa kanya, pero pabulong na "Tanga ka kasi!"
Hindi ko nga namamalayan na marami na pala akong napupulot na jokes at nakakatawang mga bagay sa kanila. Katulad noong Friday pauwi ng Bulacan. 8:00 na ng gabi yun, gutom na gutom na at nahihilo. Pwede naman akong matulog, pero pinili ko pa ding tumutok ng pakikinig sa usapan ng dalawang kababaihan na parang istasyon ng radio.
B1: Uy tignan mo, kamukha ni _______(friend nila siguro). (turo sa isang billboard ng Le Froge ni Chuck Allie sa may tapat ng SM North)
B2: Yun? Hindi kaya.
B1: Kamukha kaya! Yung mata kamukha.
B2: Ah...medyo...
B1: Kamukha niya oh!
Ako: (eh ano ngayon? magkakapera ka ba kung napatunayan mong kamukha yan ng kung sino man?leche!)
After some time...sa may pagkalagpas ng toll gate...sina B1 at B2 ay nag-uusap tungkol sa isang celebrity...
B1: Yung artista daw na un talaga, mayabang daw. Mahirap katrabaho...
B2: Ah talaga?
B1: Oo, may problem attitude daw kasi, blah blah!
Ako: (Bwahahaha! Problem attitude daw! Bwahahaha!)
B2: ...Masama ang ugali?
B1: GAGA! kaya nga may problem attitude eh.
Ako: (Leche! inulit pa! BWAHAHAHAHA!)
Siyempre sa isip ko lang yung monologue ko na iyan. Hilong hilo na rin ako sa gutom. Pero ok lang, napatawa naman ako ng dalawang yun. Tsaka hindi ko naman pagkakalat yung usapan nila eh. Pramis!
Thursday, May 24, 2007
AI Finale!
Ako lang ba excited sa AI6 Finale mamaya? Kasing star-studded at kasing ganda kaya nito yung last year?
Based sa performances kahapon, Jordin MIGHT win. Pero malay mo, si Blake pala. Unfair lang kasi the final song doesn't suit him very well.
I'm frightened na Sanjaya overload mamaya. But come to think of it, AI6 is very boring without Sanjaya. Aminin niyo na! Kelangan talaga merong pinag-uusapan at hindi kagalingan na singer na nagpapagalit sa mga tao. At nandun din ang legs ni Haley! Hehe...
Nasabi ko na bang excited na ako? Rawr!
[EDIT]
I was right with my prediction!bwahahaha!
Based sa performances kahapon, Jordin MIGHT win. Pero malay mo, si Blake pala. Unfair lang kasi the final song doesn't suit him very well.
I'm frightened na Sanjaya overload mamaya. But come to think of it, AI6 is very boring without Sanjaya. Aminin niyo na! Kelangan talaga merong pinag-uusapan at hindi kagalingan na singer na nagpapagalit sa mga tao. At nandun din ang legs ni Haley! Hehe...
Nasabi ko na bang excited na ako? Rawr!
[EDIT]
I was right with my prediction!bwahahaha!
Wednesday, May 23, 2007
Videoke Champion part 2: Average Round
Actually hindi ko alam kung mas mahirap to kaysa dun sa una. What da heck?!
INSTRUCTIONS:
Para mas masaya, you will pick at most five(5) songs na huhulaan at ipopost sa comments. Once ka lang pwede magpost, kaya kung magaling ka, hulaan niyo na yung mahihirap na kanta. K?
1. There's no one like you. You speak to my heart.
2. The love we had could not be bad. Play it right and bide my time.
3. My heart always seemed to drift from day to day, looking for the love that never came my way.
4. I'm startin' to believe that I'm way too much for you. All that talk but it seems like you can't come through.
5. And what was I thinking when the world didn't end. Why didn't I know what I know now...
6. Okey lang naman ang ating usapan. Hindi na lang babalikan ang nakaraan.
7. Don't know what you did boy but you had it and i've been hooked ever since.
8. Plant a seed, plant a flower, plant a rose. You can plant any one of those.
9. Other dancers may be on the floor. Dear, but my eyes will see only you.
10. I'm a loser and a user so I don't need no accuser to try and slag me down because I know you're right.
11. Sa dami-dami ng aming napagdaanan, walang tatalo sa aming pinagsamahan.
12. I want a new life and I want it with you. If you feel the same, don't ever let it go.
13. We've got each other and that's a lot. For love - we'll give it a shot.
14. I treated you like a shining star but in my sky all burnt out you are.
15. I know you were meant for me, even though she saw you first.
16. You know, I'm the one that you can talk to. And sometimes you tell me thing that i don't want to know.
17. Make a body work, make a begger hurt, sell me something big and untamed.
18. Do or die, you'll never make me. Because the world, will never take my heart.
19. I know all the rules and then I know how to break them and I always know the name of the game.
20. Can we make this dream last forever? And I'll cherish all the love we share.
21. He sings the songs that remind him of the good times, he sings the songs that remind him of the best times.
22. You got your mama's style but you're yesterday's child to me.
23. Hold one up and then caress it, touch it, stroke it and undress it.
24. Could I lie to you, I'm just too weak to face the truth. Now I know I should make a move.
25. Turns out everything I say to you comes out wrong, and never comes out right.
26. Pwede ba kitang tabihan kahit na may iba ka nang kasama?
27. So just hold up, wait a minute. Let me put my two cents in it.
28. Maybe one day you and me will have one more shot.
29. You don't know me, and I’ll never be what you want me to be.
30. So if we get the big jobs and we make the big money, when we look back now will our jokes still be funny?
Sana may mapost na akong iba sa next entry ko. Ang hirap ng gumawa ng ganito eh! =)
INSTRUCTIONS:
Para mas masaya, you will pick at most five(5) songs na huhulaan at ipopost sa comments. Once ka lang pwede magpost, kaya kung magaling ka, hulaan niyo na yung mahihirap na kanta. K?
1. There's no one like you. You speak to my heart.
2. The love we had could not be bad. Play it right and bide my time.
3. My heart always seemed to drift from day to day, looking for the love that never came my way.
4. I'm startin' to believe that I'm way too much for you. All that talk but it seems like you can't come through.
5. And what was I thinking when the world didn't end. Why didn't I know what I know now...
6. Okey lang naman ang ating usapan. Hindi na lang babalikan ang nakaraan.
7. Don't know what you did boy but you had it and i've been hooked ever since.
8. Plant a seed, plant a flower, plant a rose. You can plant any one of those.
9. Other dancers may be on the floor. Dear, but my eyes will see only you.
10. I'm a loser and a user so I don't need no accuser to try and slag me down because I know you're right.
11. Sa dami-dami ng aming napagdaanan, walang tatalo sa aming pinagsamahan.
12. I want a new life and I want it with you. If you feel the same, don't ever let it go.
13. We've got each other and that's a lot. For love - we'll give it a shot.
14. I treated you like a shining star but in my sky all burnt out you are.
15. I know you were meant for me, even though she saw you first.
16. You know, I'm the one that you can talk to. And sometimes you tell me thing that i don't want to know.
17. Make a body work, make a begger hurt, sell me something big and untamed.
18. Do or die, you'll never make me. Because the world, will never take my heart.
19. I know all the rules and then I know how to break them and I always know the name of the game.
20. Can we make this dream last forever? And I'll cherish all the love we share.
21. He sings the songs that remind him of the good times, he sings the songs that remind him of the best times.
22. You got your mama's style but you're yesterday's child to me.
23. Hold one up and then caress it, touch it, stroke it and undress it.
24. Could I lie to you, I'm just too weak to face the truth. Now I know I should make a move.
25. Turns out everything I say to you comes out wrong, and never comes out right.
26. Pwede ba kitang tabihan kahit na may iba ka nang kasama?
27. So just hold up, wait a minute. Let me put my two cents in it.
28. Maybe one day you and me will have one more shot.
29. You don't know me, and I’ll never be what you want me to be.
30. So if we get the big jobs and we make the big money, when we look back now will our jokes still be funny?
Sana may mapost na akong iba sa next entry ko. Ang hirap ng gumawa ng ganito eh! =)
Friday, May 18, 2007
And then there were two...
The most shocking elimination for the entire season happened last night when front-runner and consistent performer Melinda Doolittle from Brentwood, Tennessee was eliminated and left Jordin Sparks and Blake Lewis to battle it out in the Finale next week.
Jordin Sparks, 17 years old from Glendale, Arizona started out in the competition as the young girl which showed a lot of potential. And as the competition progresses, she showed her worth in the competition by giving above average and stellar performances. Her innate charm, spunky and fun attitude may be the reasons why she never landed on the bottom 3 spot and catapulted her way into the Grand Finale. The songs I Who Have Nothing, A Broken Wing and You Will Never Walk Alone are her best performances in this competition
25 year old Blake Lewis, dubbed as the "contemporary rebel" by Paula Abdul, is the most unique contestant in the whole history of American Idol because of his ability to beatbox. He became the favorite amongst the guys because of his beatboxing ,his smooth vocals and his charm that made teens and girls to vote for him to be in the Finale. His best performances are You Give Love A Bad Name, I Need To Know and Time of the Season are his highlights in the show.
So what happened to the results? Randy predicted that it will be a girl-girl finale. Simon said that he wants to see Melinda in the final two. But the results show last night proved them wrong.
Melinda, who never landed in the Bottom 3 like Jordin, became too consistent. Too consistent that I can't even pick her three best performances. Both Blake and Jordin had their shining and not so shining moments and showed their growth and improvement as the competition progressed. Melinda, on the other hand, was very good at the start of the competition and her performances are on a plateau.
Other than that, I can't see another reason why Melinda got booted out. I don't want to go into race and her being another "typical black singer that sings very well". At least she stayed longer than Sanjaya.
My verdict for the final results? Tough call. But I think, it will be a "teenager". :)
Wednesday, May 16, 2007
Walang magawa sa office: The Videoke Champion edition
INSTRUCTIONS:
Kung wala kayong magawa (katulad ko.nyahaha!), hulaan kung saang kanta matatagpuan ang mga sumusunod na bahagi ng kanta. Ilagay sa comments page ang inyong mga sagot, kung anong kanta ito at kung sino ang kumanta.
Kung may balak kayong sagutan to, sana wala pong mandaya at isearch ang mga lyrics sa google. Mayroon akong paraan para maitrack kung nandaya kayo at i-disable ang inyong internet. Joke lang, no such thing. Basta walang dayaan, God knows Hudas not pay... Madali lang naman ito eh.Game? Game!
EDIT: May nakasagot kagad (galing mo Terrence!). Kung magsasagot kayo, iscroll down nyo na kagad yung comments para hindi nyo makita yung mga sagot. :)
1. Totoy makinig ka, wag kang magpagabi. Baka mapagkamalan ka at humandusay diyan sa tabi.
2. Now I'm towing my car, there's a hole in the roof.My possessions are causing me suspicion but there's no proof
3. Morning has come another day. I must pack my bags and say goodbye. Goodbye.
4. And through it all, she offers me protection, a lot of love and affection whether I'm right or wrong.
5. So I guess the fortune teller's right. Should have seen just what was there and not some holy light.
6. Pinapanalangin lagi tayong magkasama. Hinihiling bawat oras kapiling ka.
7. All the girls wanna get with the boys, and the boys really like it.
8. And I believed in you although you never asked me to. I will remember you and what life put you through.
9. There's a magic running through your soul. But you can't have it all.
10. Can't you see it baby? You don't have to close your eyes, 'coz its standing right before you.
11. I just reach for you and I can reach the sky again.
12. My eyes on you reflects what's deep inside my heart. Your breath, it soothes me.
13. I remember when you said that you'll be here forever.
14. I tried to call the nurse again, but she's been a little bitch. I think I'll get out of here.
15. I have learned that beauty has to flourish in the light. Wild horses ride unbridled or their spirit dies.
16. You pierced my emotional armour. Bolt of lightning couldn't hit me harder.
17. Would it be nice to get those words, "I love you", from the one that you love, that you love...
18. And now you've taken the world out of me. Oh, I'm left with my body hanging free.
19. So don't treat me like a puppet on a string. 'coz I know how to do my thing.
20. Frozen inside without your touch without your love darling. Only you are the life among the dead.
21. Three little birds, sat on my window. And they told me I don't need to worry.
22. Laugh for me. Cry for me. Pray for me. Lie for me. Live for me. Die for me.
23. Let's float, let's glide. Oooooh...Let's open up and go inside.
24. Can you tell me what you see whenever you look around? We're tripping all over ourselves and pulling each other down.
25. Kung iisipin mo, 'di naman dati'y ganito. Kay bilis kasi ng buhay, pati tayo natangay.
26. Can you imagine no first dance, freeze dried romance, five-hour phone conversation, the best soy latte that you ever had...and me.
27. I know that they say that some things are better left unsaid. It wasn't like you only talked to him and you know it.
28. What's your name? Who's your daddy? Is he rich like me?
29. Because of you, I forgot the smart ways to lie. Because of you, I'm running out of reasons to cry.
30. I know you want to hear me speak. But I'm afraid that if I start to, I'll never stop.
ENJOY!
Kung wala kayong magawa (katulad ko.nyahaha!), hulaan kung saang kanta matatagpuan ang mga sumusunod na bahagi ng kanta. Ilagay sa comments page ang inyong mga sagot, kung anong kanta ito at kung sino ang kumanta.
Kung may balak kayong sagutan to, sana wala pong mandaya at isearch ang mga lyrics sa google. Mayroon akong paraan para maitrack kung nandaya kayo at i-disable ang inyong internet. Joke lang, no such thing. Basta walang dayaan, God knows Hudas not pay... Madali lang naman ito eh.Game? Game!
EDIT: May nakasagot kagad (galing mo Terrence!). Kung magsasagot kayo, iscroll down nyo na kagad yung comments para hindi nyo makita yung mga sagot. :)
1. Totoy makinig ka, wag kang magpagabi. Baka mapagkamalan ka at humandusay diyan sa tabi.
2. Now I'm towing my car, there's a hole in the roof.My possessions are causing me suspicion but there's no proof
3. Morning has come another day. I must pack my bags and say goodbye. Goodbye.
4. And through it all, she offers me protection, a lot of love and affection whether I'm right or wrong.
5. So I guess the fortune teller's right. Should have seen just what was there and not some holy light.
6. Pinapanalangin lagi tayong magkasama. Hinihiling bawat oras kapiling ka.
7. All the girls wanna get with the boys, and the boys really like it.
8. And I believed in you although you never asked me to. I will remember you and what life put you through.
9. There's a magic running through your soul. But you can't have it all.
10. Can't you see it baby? You don't have to close your eyes, 'coz its standing right before you.
11. I just reach for you and I can reach the sky again.
12. My eyes on you reflects what's deep inside my heart. Your breath, it soothes me.
13. I remember when you said that you'll be here forever.
14. I tried to call the nurse again, but she's been a little bitch. I think I'll get out of here.
15. I have learned that beauty has to flourish in the light. Wild horses ride unbridled or their spirit dies.
16. You pierced my emotional armour. Bolt of lightning couldn't hit me harder.
17. Would it be nice to get those words, "I love you", from the one that you love, that you love...
18. And now you've taken the world out of me. Oh, I'm left with my body hanging free.
19. So don't treat me like a puppet on a string. 'coz I know how to do my thing.
20. Frozen inside without your touch without your love darling. Only you are the life among the dead.
21. Three little birds, sat on my window. And they told me I don't need to worry.
22. Laugh for me. Cry for me. Pray for me. Lie for me. Live for me. Die for me.
23. Let's float, let's glide. Oooooh...Let's open up and go inside.
24. Can you tell me what you see whenever you look around? We're tripping all over ourselves and pulling each other down.
25. Kung iisipin mo, 'di naman dati'y ganito. Kay bilis kasi ng buhay, pati tayo natangay.
26. Can you imagine no first dance, freeze dried romance, five-hour phone conversation, the best soy latte that you ever had...and me.
27. I know that they say that some things are better left unsaid. It wasn't like you only talked to him and you know it.
28. What's your name? Who's your daddy? Is he rich like me?
29. Because of you, I forgot the smart ways to lie. Because of you, I'm running out of reasons to cry.
30. I know you want to hear me speak. But I'm afraid that if I start to, I'll never stop.
ENJOY!
Friday, May 11, 2007
For Real?!
Ako ay isang dakilang adik sa Reality TV shows.
Totoo po 'yan. Simula pa lang ng Survivor Borneo ay sobrang na-hook na ako sa panonood ng Reality TV Shows. As in wala dapat mamiss na episode at mahuhuli ka sa kwentuhan mo na kapwa adik din. Kaya sobrang galit ako kapag may nangiispoil. Hindi kasi ako nanonood ng mga shows na ganito dahil ito ang uso kundi dahil naamaze ako sa mga tao na kasali, sa production value, sa direction at sa mga hot na kasali.
Sobrang dami na nga ng nagsulputan na reality shows na pwede ka ng gumawa ng thesis, case study o maski ano pang study tungkol sa mga ito. Lalo pa ng nagkaroon kami ng cable TV. Wide range ang choices, from the entertaining to the boring. Inspirational to nakakadungis ng pagkatao at moralidad. Highlight ng mga reality shows ang pagca-clash ng mga personalities, mga connivance, strategy, decision making, business administration at home economics. Kaya nga nandito ako para ibahagi ko sa inyo ang mga napanood ko na na reality shows sa tanang buhay ko, kung paano sila nahahati sa bawat kategorya at ang pinaka "award" sa bawat kategoryang ito. (hanep!)
Adventure/Competition/Patayan Based Reality Show
Eto yung mga reality shows na walang ibang objective kundi magpatayan kayo para makuha ang grand prize. Joke lang. Eto ay isa sa mga tipo kong panoorin kasi talagang kakabahan ka at maeexcite sa panonood. Last man/woman/team standing ang drama ng ganitong mga shows kaya hindi talaga malayo na may patayang magaganap. Pero dapat may strategy na involved sa pagpatay. Dapat walang dugo at hindi makikita ng pulis.
Kasama sa kategoryang ito ay ang Survivor (na ilang season na at maraming lugar na ang pinuntahan. Dapat sa Pinas sila pumunta, sa bandang Sulu, para magkaalaman na), Fear Factor (kadiri), Combat Missions(mga retired na sundalo na nagbabarilan.cool 'tong show na ito), Unan1mous(ganda ng social experiment nito. dapat makapagdecide lahat ng kasali who will walk home with 1.5 million dollars. dapat unanimous ang vote),The Contender (boxing naman 'to) at siyempre Big Brother. Medyo naiba nga lang ang local version(PBB)sa original version. Naging parang artista search na din at may mga charity works (para hindi sila pag-initan ni Laguardia.haha!) pero pinapanood ko pa rin ito. At sa tingin ko ay ito ang pinaka-succesful na franchised reality show at, local reality show na rin, dito sa Pinas (eh PBB, PI at PNTM pa lang naman kasi ang mga franchised relity shows dito.hehe)
Pero ang pinaka da best sa ganitong kategorya ay ang The Amazing Race. Ibang level naman kasi ang production value ng show na ito. Nananalo pa ng Emmy's for Best Reality TV Series kaya ano pa ang masasabi mo. Marami ang kailangan ang isang team para manalo dito: strategy, strength sa mga challenges, intelligence, emotional quotient (para hindi ka mabaliw pag inaway ka ng teammate mo), social skills, laki ng boobs at wetpaks (para ayos sa mga viewers.ahihihi...joke lang) at luck. Sobrang daming luck. Mas marami pa sa isang sako ng lucky me. Nyeh! Ang korneh!
Reality-Talent Search
Isa pa ito sa mga paborito ko. Kasi ambisyon ko talaga ang kumanta, pero wala talaga akong confidence para gawin, at pera para maghire ng vocal coach.hihi. Kaya nailalabas ko ang frustration ko sa panonood ng mga ganito. May audition process, semifinals, finals at grand finale. Kung gusto nilang iextend ang show, magpapa wild card pa sila. Pero meron din namang iba na ipapareha ka sa isang celebrity tapos bahala na kayo magpakitang gilas.
Siyempre, ang reyna ng lahat ng reality talent show ay ang American Idol. More on talent/popularity show nga lang ito pero reality show pa din in the sense na the dreams of an ordinary person will become reality. Kaya reality din (ang labo!). Ang ilan pa sa mga kasama dito ay ang Dancing with the Stars (na may local copycat version na Shall We Dance at U Can Dance), Skating with Celebrities (na may local copycat version na Stars on Ice sa QTV11), So You Think You Can Dance (parang AI, pero sa pagsayaw naman), 30 seconds of Fame (parang perya itong palabas na ito), America's Got Talent, mga local-but-more-on-talent-reality shows (Search for a Star, Star for a Night, Star In A Million, Search for a Star In A Million, Pinoy Pop Superstar, Little Big Superstar, Search for the Next Black Hole, etc.), artista search (Star Circle Quest, Starstruck). Ewan ko ba kung bakit overused ang Star sa mga talent show dito. Ang local version ng AI, ang PI (parang mura! hehe...) ay hindi masyadong nag-hit, marahil siguro sa sobrang dami na ng shows na may ganung format na napalabas noong una. Or baka dahil din sa humawak na TV station. Kaya kinabog siya ng Pinoy Dream Academy; eto talaga ang perfect fusion ng reality sa talent show. Luv ko tong show na 'to, walang aangal.
We-need-a-new-member-reality-talent search ang isa sa subcategory dito. Ang mga example ay ang Rockstar:INXS (magagaling yung mga contestants dito, mas magaling pa yata sa mga kasali sa AI), Rockstar:Supernova (Hindi naman to pinalabas sa Pinas, pero alam ko to), at ang huli sa lahat na hindi ko alam kung bakit pa nila ito ginawa: Search for the Next Doll. Naghahanap sila ng bagong miyembro sa Pussycat Dolls. Pero parang wala ding silbi kasi si Nicole lang ang talagang kumakanta. Pandagdag eye candy lang yung mapipili. Pero OK lang naman sa akin yung show na ito, pinapanood ko pa rin.hehe...
Reality-Dating Show
Eto ang hindi ko talaga kinahiligan. Kasi sobrang korni. As in. Merong isang searcher, tapos mga searchees. Kaya magpapatayan at magpapapansin sa searcher ang mga searchees. halikan, flirting galore ang mga show na ganito. Ganun lang walang kwenta. Mga desperado/a na magkaroon na jowa. Pero pinanood ko pa din ang ilan sa mga ito.hihi...
Siguro ang pinaka-succesful sa ganitong kategorya ay ang The Bachelor[ette]. Umabot na yata ito sa 7th season. Pero hindi ko pa rin siya sinubaybayan kasi nakokornihan talaga ako. Yung mga nasa MTV, un pa ung mga pinapanood ko. Yung mga paisa-isang episode lang. Yung Roomraiders, yung Come Inside My House (hindi ko alam kong ito yung title. hehe...basta pag nagustuhan nung babae ang lalake based sa date nila, papapasukin niya yung guy sa bahay), at iba pa na nakalimutan ko na. Ang iba pa sa mga ganitong shows ay Playing it Straight (mga badinger-Z na nagpapanggap na lalaki. kung baderf pinili ng searcher, kuha ng baderf ang pera. Kapag straight ang napili ng babae, paghahatian nila ang pera), For Love or Money (siyempre...money!), Joe Millionaire (lalaking nagpapanggap na mayaman, pero hindi pala. Magagalit ba si gurl o hindi pag nalaman niya? abangan...), The 5th Wheel, atbp. Pero ang pinakapaborito ko talaga ay ang Beauty and the Geek. Mga gorgeous girls paired with geeks and nerds. Ang ganda ng social experiment na ginawa dito. Kasi makikita kung magji-jive ang personalities nila at kung matututo ang mga geeks about self-confidence and grooming, at kung matututo ang mga beauties about improving their intelligence/knowledge. Pero kung tutuusin, hindi talaga siya dating show, more on competition based siya. Sinama ko lang siya dito para magkaroon ako ng masasabi dito.hehe...
Makeover Reality Show
Magpapayat. Pakinisin ang mukhang puro crater. Magpalaki ng boobs. Magpadagdag ng isa pang boob. Posible na lahat yan sa reality show na ang hangad ay magpaganda at ibahin ang itsura mo.
Dalawa ang subcategories dito. Ang una ay ang Sariling Sikap Makeover Reality Show. Ang halimbawa nito ay ang Biggest Loser, ang aking favorite sa kategoryang ito. Ang may pinakamalaking nabawas na percentage sa weight ang siyang mananalo. Grabe talaga, ibang level ng self-discipline ang kailangan dito. Tapos may pera pang cash prize, pambili ng pagkain para ma-gain lahat ng na-lose mong weight. Harhar... Isa pang show under dito ay ang Cold Turkey, pagtigil naman sa paninigarilyo ang hangad.
Ang pangalawang uri ay ang Instant Makeover Reality Show o Salamat Po Doc Reality Show. Nangunguna na dito ang The Swan na ibang level sa pagreretoke sa mga kalahok para makasali sa isang beauty contest ng mga retokada. Yung ibang namakeover, gumanda naman. Yung iba naman, naging skeri. Or naging isa na lang ang reaction ng mukha. Nasobrahan sa banat sa fez. Ang iba pa na kabilang dito ay I Want to Look Like [insert celebrity name here] (sa MTV to pinapalabas) at Extreme Makeover. Kung kasinglaki ka naman ng bahay at gusto mong magpapayat, sumali sa Extreme Makeover: Home Edition...Joke lang. Ang show na ito ay gigibain ang bahay mo at irerebuild after 7 days na siyempre mas maganda na. Kung mas pumangit, tawagin na ang lawyer mo at magdemanda.
I-will-give-you-a-job Reality Show
Baka ibang job ang iniisip niyo dyan...:)
Eto yung mga reality show na, as the name implies, bibigyan ka ng trabaho. Magandang sumali dito kasi maeexpose ka sa iba't-ibang environment at mahahasa ang iyong mga skills at talents. Hindi lang biglang yaman kumbaga, sariling sikap mo na rin kung yayaman o magiging succesful ka o hindi.
Pero siyempre iba ang Pinoy. Tayo lang ang nakaisip ng ultimate na I-Will-Give-You-A-Job Reality Show. At eto ay ang May Trabaho Ka. Parang classified ads talaga ito. Pero bakit wala pa silang next janitor, construction, masahista, mangkukulam episode ever kung kailan mataas ang unemployment rate ng mga nasabing propesyon.
The life of a Celebrity/an Ordinary Person Reality Show
Eto yung mga reality show na kinukuhanan ang isang celebrity/family/couple at sundan ang ginagawa nila.
Isang show lang na ganito ang talagang sinubaybayan ko: The Osbournes. Nakakatuwa kasi yung pagka dysfunctional ng family nila. Basta ang cool ng show na 'to. Yung Simple Life with Paris Hilton and Nicole Richie, mga 5 epis lang yata napanood ko. Ganoon din yung kay Nick Lachey at Jessica Simpson. Yung mga nakikita ko sa cable pero hindi ko pinapanood ay House of Carters (yung nasa BSB at yung family nya), Tommy Lee chuva (basta bumalik siya ng school). Korni na yung naglabasan after ng The Osbournes. Tsaka mayaman na sila at sikat, paki ba natin sa kanila. Maiingit lang tayo... Isa lang yata ang under sa the life of an ordinary person reality show. Alam niyo yung Trading Spouses? Kung hindi, ok lang. hindi naman kagandahan ang show.
Humaba na yata masyado ang post ko. Basta sobrang sikat na ng Reality Shows ngayon. Depende pa rin sa trip mo kung ano ang trip mong panoorin. Kaw na bahalang pumili, maski ano. Basta hindi nakakasama sa kalusugan mo.
Totoo po 'yan. Simula pa lang ng Survivor Borneo ay sobrang na-hook na ako sa panonood ng Reality TV Shows. As in wala dapat mamiss na episode at mahuhuli ka sa kwentuhan mo na kapwa adik din. Kaya sobrang galit ako kapag may nangiispoil. Hindi kasi ako nanonood ng mga shows na ganito dahil ito ang uso kundi dahil naamaze ako sa mga tao na kasali, sa production value, sa direction at sa mga hot na kasali.
Sobrang dami na nga ng nagsulputan na reality shows na pwede ka ng gumawa ng thesis, case study o maski ano pang study tungkol sa mga ito. Lalo pa ng nagkaroon kami ng cable TV. Wide range ang choices, from the entertaining to the boring. Inspirational to nakakadungis ng pagkatao at moralidad. Highlight ng mga reality shows ang pagca-clash ng mga personalities, mga connivance, strategy, decision making, business administration at home economics. Kaya nga nandito ako para ibahagi ko sa inyo ang mga napanood ko na na reality shows sa tanang buhay ko, kung paano sila nahahati sa bawat kategorya at ang pinaka "award" sa bawat kategoryang ito. (hanep!)
Adventure/Competition/Patayan Based Reality Show
Eto yung mga reality shows na walang ibang objective kundi magpatayan kayo para makuha ang grand prize. Joke lang. Eto ay isa sa mga tipo kong panoorin kasi talagang kakabahan ka at maeexcite sa panonood. Last man/woman/team standing ang drama ng ganitong mga shows kaya hindi talaga malayo na may patayang magaganap. Pero dapat may strategy na involved sa pagpatay. Dapat walang dugo at hindi makikita ng pulis.
Kasama sa kategoryang ito ay ang Survivor (na ilang season na at maraming lugar na ang pinuntahan. Dapat sa Pinas sila pumunta, sa bandang Sulu, para magkaalaman na), Fear Factor (kadiri), Combat Missions(mga retired na sundalo na nagbabarilan.cool 'tong show na ito), Unan1mous(ganda ng social experiment nito. dapat makapagdecide lahat ng kasali who will walk home with 1.5 million dollars. dapat unanimous ang vote),The Contender (boxing naman 'to) at siyempre Big Brother. Medyo naiba nga lang ang local version(PBB)sa original version. Naging parang artista search na din at may mga charity works (para hindi sila pag-initan ni Laguardia.haha!) pero pinapanood ko pa rin ito. At sa tingin ko ay ito ang pinaka-succesful na franchised reality show at, local reality show na rin, dito sa Pinas (eh PBB, PI at PNTM pa lang naman kasi ang mga franchised relity shows dito.hehe)
Pero ang pinaka da best sa ganitong kategorya ay ang The Amazing Race. Ibang level naman kasi ang production value ng show na ito. Nananalo pa ng Emmy's for Best Reality TV Series kaya ano pa ang masasabi mo. Marami ang kailangan ang isang team para manalo dito: strategy, strength sa mga challenges, intelligence, emotional quotient (para hindi ka mabaliw pag inaway ka ng teammate mo), social skills, laki ng boobs at wetpaks (para ayos sa mga viewers.ahihihi...joke lang) at luck. Sobrang daming luck. Mas marami pa sa isang sako ng lucky me. Nyeh! Ang korneh!
Reality-Talent Search
Isa pa ito sa mga paborito ko. Kasi ambisyon ko talaga ang kumanta, pero wala talaga akong confidence para gawin, at pera para maghire ng vocal coach.hihi. Kaya nailalabas ko ang frustration ko sa panonood ng mga ganito. May audition process, semifinals, finals at grand finale. Kung gusto nilang iextend ang show, magpapa wild card pa sila. Pero meron din namang iba na ipapareha ka sa isang celebrity tapos bahala na kayo magpakitang gilas.
Siyempre, ang reyna ng lahat ng reality talent show ay ang American Idol. More on talent/popularity show nga lang ito pero reality show pa din in the sense na the dreams of an ordinary person will become reality. Kaya reality din (ang labo!). Ang ilan pa sa mga kasama dito ay ang Dancing with the Stars (na may local copycat version na Shall We Dance at U Can Dance), Skating with Celebrities (na may local copycat version na Stars on Ice sa QTV11), So You Think You Can Dance (parang AI, pero sa pagsayaw naman), 30 seconds of Fame (parang perya itong palabas na ito), America's Got Talent, mga local-but-more-on-talent-reality shows (Search for a Star, Star for a Night, Star In A Million, Search for a Star In A Million, Pinoy Pop Superstar, Little Big Superstar, Search for the Next Black Hole, etc.), artista search (Star Circle Quest, Starstruck). Ewan ko ba kung bakit overused ang Star sa mga talent show dito. Ang local version ng AI, ang PI (parang mura! hehe...) ay hindi masyadong nag-hit, marahil siguro sa sobrang dami na ng shows na may ganung format na napalabas noong una. Or baka dahil din sa humawak na TV station. Kaya kinabog siya ng Pinoy Dream Academy; eto talaga ang perfect fusion ng reality sa talent show. Luv ko tong show na 'to, walang aangal.
We-need-a-new-member-reality-talent search ang isa sa subcategory dito. Ang mga example ay ang Rockstar:INXS (magagaling yung mga contestants dito, mas magaling pa yata sa mga kasali sa AI), Rockstar:Supernova (Hindi naman to pinalabas sa Pinas, pero alam ko to), at ang huli sa lahat na hindi ko alam kung bakit pa nila ito ginawa: Search for the Next Doll. Naghahanap sila ng bagong miyembro sa Pussycat Dolls. Pero parang wala ding silbi kasi si Nicole lang ang talagang kumakanta. Pandagdag eye candy lang yung mapipili. Pero OK lang naman sa akin yung show na ito, pinapanood ko pa rin.hehe...
Reality-Dating Show
Eto ang hindi ko talaga kinahiligan. Kasi sobrang korni. As in. Merong isang searcher, tapos mga searchees. Kaya magpapatayan at magpapapansin sa searcher ang mga searchees. halikan, flirting galore ang mga show na ganito. Ganun lang walang kwenta. Mga desperado/a na magkaroon na jowa. Pero pinanood ko pa din ang ilan sa mga ito.hihi...
Siguro ang pinaka-succesful sa ganitong kategorya ay ang The Bachelor[ette]. Umabot na yata ito sa 7th season. Pero hindi ko pa rin siya sinubaybayan kasi nakokornihan talaga ako. Yung mga nasa MTV, un pa ung mga pinapanood ko. Yung mga paisa-isang episode lang. Yung Roomraiders, yung Come Inside My House (hindi ko alam kong ito yung title. hehe...basta pag nagustuhan nung babae ang lalake based sa date nila, papapasukin niya yung guy sa bahay), at iba pa na nakalimutan ko na. Ang iba pa sa mga ganitong shows ay Playing it Straight (mga badinger-Z na nagpapanggap na lalaki. kung baderf pinili ng searcher, kuha ng baderf ang pera. Kapag straight ang napili ng babae, paghahatian nila ang pera), For Love or Money (siyempre...money!), Joe Millionaire (lalaking nagpapanggap na mayaman, pero hindi pala. Magagalit ba si gurl o hindi pag nalaman niya? abangan...), The 5th Wheel, atbp. Pero ang pinakapaborito ko talaga ay ang Beauty and the Geek. Mga gorgeous girls paired with geeks and nerds. Ang ganda ng social experiment na ginawa dito. Kasi makikita kung magji-jive ang personalities nila at kung matututo ang mga geeks about self-confidence and grooming, at kung matututo ang mga beauties about improving their intelligence/knowledge. Pero kung tutuusin, hindi talaga siya dating show, more on competition based siya. Sinama ko lang siya dito para magkaroon ako ng masasabi dito.hehe...
Makeover Reality Show
Magpapayat. Pakinisin ang mukhang puro crater. Magpalaki ng boobs. Magpadagdag ng isa pang boob. Posible na lahat yan sa reality show na ang hangad ay magpaganda at ibahin ang itsura mo.
Dalawa ang subcategories dito. Ang una ay ang Sariling Sikap Makeover Reality Show. Ang halimbawa nito ay ang Biggest Loser, ang aking favorite sa kategoryang ito. Ang may pinakamalaking nabawas na percentage sa weight ang siyang mananalo. Grabe talaga, ibang level ng self-discipline ang kailangan dito. Tapos may pera pang cash prize, pambili ng pagkain para ma-gain lahat ng na-lose mong weight. Harhar... Isa pang show under dito ay ang Cold Turkey, pagtigil naman sa paninigarilyo ang hangad.
Ang pangalawang uri ay ang Instant Makeover Reality Show o Salamat Po Doc Reality Show. Nangunguna na dito ang The Swan na ibang level sa pagreretoke sa mga kalahok para makasali sa isang beauty contest ng mga retokada. Yung ibang namakeover, gumanda naman. Yung iba naman, naging skeri. Or naging isa na lang ang reaction ng mukha. Nasobrahan sa banat sa fez. Ang iba pa na kabilang dito ay I Want to Look Like [insert celebrity name here] (sa MTV to pinapalabas) at Extreme Makeover. Kung kasinglaki ka naman ng bahay at gusto mong magpapayat, sumali sa Extreme Makeover: Home Edition...Joke lang. Ang show na ito ay gigibain ang bahay mo at irerebuild after 7 days na siyempre mas maganda na. Kung mas pumangit, tawagin na ang lawyer mo at magdemanda.
I-will-give-you-a-job Reality Show
Baka ibang job ang iniisip niyo dyan...:)
Eto yung mga reality show na, as the name implies, bibigyan ka ng trabaho. Magandang sumali dito kasi maeexpose ka sa iba't-ibang environment at mahahasa ang iyong mga skills at talents. Hindi lang biglang yaman kumbaga, sariling sikap mo na rin kung yayaman o magiging succesful ka o hindi.
Dito sobrang dami na example. Search for the Next Janitor na lang yata ang wala pa. Hihi. Kung gusto mo ng instant trabaho, sali na! Meron pang cash prize plus modeling contract under Lydia's Lechon . Pero dapat galingan po para hindi ka naman maeliminate kaagad at mapahiya on national TV. Huwag lang ung unang matanggal, mga pangalawang matanggal na lang, mas less ang embarassment. Para ito sa mga gusto maging model (America's Next Top Model at mga franchise nito), chef (Hell's Kitchen, Top Chef), fashion designer (Project Runway, The Cut), inventor (American Inventor - Hindi ko to napanood, nabalitaan ko lang), director (On The Lot), alipin ni Donald Trump (The Apprentice) at sex star. Tama po ang iyong narinig. Sabi sakin ng friend ko na si Roro na may pinapanood daw ang mga officemates niya na America's Next Sex Star something. Nakalimutan ko yung exact name, pero kamusta naman?! Kakatawa pa yung pagkakakwento niya. Para lang daw American Idol, nasa stage tapos maghuhubad. Tapos may mga ipapagawa (positions, etc.) tapos ici-critique ka. Kapag nasabihan ka siguro ng "You have nice boobs, dawg!" o "That was the best moan this season!", pasok ka na. Habang kinekwento niya sa akin to, siyempre kunwari nandidiri ako para hindi halatang manyak. Hihi...Sabay tanong kung saan makakabili ng DVD nito. AT kinekwento niya ito sa loob ng MRT. Haha!
Pero siyempre iba ang Pinoy. Tayo lang ang nakaisip ng ultimate na I-Will-Give-You-A-Job Reality Show. At eto ay ang May Trabaho Ka. Parang classified ads talaga ito. Pero bakit wala pa silang next janitor, construction, masahista, mangkukulam episode ever kung kailan mataas ang unemployment rate ng mga nasabing propesyon.
The life of a Celebrity/an Ordinary Person Reality Show
Eto yung mga reality show na kinukuhanan ang isang celebrity/family/couple at sundan ang ginagawa nila.
Isang show lang na ganito ang talagang sinubaybayan ko: The Osbournes. Nakakatuwa kasi yung pagka dysfunctional ng family nila. Basta ang cool ng show na 'to. Yung Simple Life with Paris Hilton and Nicole Richie, mga 5 epis lang yata napanood ko. Ganoon din yung kay Nick Lachey at Jessica Simpson. Yung mga nakikita ko sa cable pero hindi ko pinapanood ay House of Carters (yung nasa BSB at yung family nya), Tommy Lee chuva (basta bumalik siya ng school). Korni na yung naglabasan after ng The Osbournes. Tsaka mayaman na sila at sikat, paki ba natin sa kanila. Maiingit lang tayo... Isa lang yata ang under sa the life of an ordinary person reality show. Alam niyo yung Trading Spouses? Kung hindi, ok lang. hindi naman kagandahan ang show.
Humaba na yata masyado ang post ko. Basta sobrang sikat na ng Reality Shows ngayon. Depende pa rin sa trip mo kung ano ang trip mong panoorin. Kaw na bahalang pumili, maski ano. Basta hindi nakakasama sa kalusugan mo.
Subscribe to:
Posts (Atom)