Office E-mail #2: Tagaytay Ghost Story

Ewan ko ba kung saang lupalop ng mundo nakukuha ng mga officemates ko yung mga emails na ito. Lahat ng natatanggap ko, napapatawa ako. Pero etong isa na to, natakot talaga ako, promise!

----------------------------------------------------------------------------

This story happened a few months ago along the Tagaytay Road. There was a guy who got left behind by a pack of mountain bikers. The group was large and he didn't bring a cellphone. He crashed his bike somewhere between Picnic Grove and DBP. To make things worse, a storm came in. So he walked.

This guy was on the side of the road hitch hiking on a very dark night in the middle of a storm. The night passed slowly and no cars went by. The storm was so strong he could hardly see a few meters ahead of him.

Suddenly, just before the junction going to Manila, he saw a car slowly looming, ghostlike, out of the gloom. It slowly crept toward him and stopped. It was raining hard, wind blowing all around you, what would you do? Like you would, he got into the car and closed the door, then realized that there was nobody inside the car.... even in the drivers seat.

The car slowly started moving again. The guy was terrified, too scared to think of jumping out and running. The guy saw that the car was slowly approaching a sharp curve. The guy started to pray, begging for his life; he was sure the ghost car would go off the road and he would plunge to his death, when just before the curve, a hand appeared through the window and turned the steering wheel, guiding the car safely around the bend.

Terrified, the guy watched the hand reappear every time they reached a curve. Finally, the guy gathered his wits and leaped from the car and ran to the nearest place where there were houses.

Wet and in shock, he went into a store and voice quavering, ordered two bottles of beer, and told the people about his horrible, supernatural experience. A silence enveloped everybody when they realized the guy was apparently sane and not drunk.

About half an hour later two guys walked into the same store.

One said to the other.......

"Yan! Yan yung tarantadong sumakay habang nagtutulak tayo..."
wahahahaha!!!

pa ficture!

Hindi talaga ako mahilig magpapicture sa mga celebrity.

Ewan ko, mahiyain talaga akong nilalang simula pagkabata ko. Siguro kasi feeling ko na wala akong karapatan para tabihan sila. Haha, ang pangit ng reason ko. Pero naiilang talaga ako kapag may katabi akong sikat.

Naalala ko pa nung bata pa ako. mga 4 years old yata ako nun. Nagpunta kami sa isang waterfalls sa saang lupalop man yun. Ang pagkakaalala ko ay either Panay or Tanay. Basta, sounds like anay. Eh pagdating namin dun, nagshooshooting din pala sina Vic Sotto at Alice Dixon ng movie. Nakalimutan ko na yung movie kasi wala pa naman akong pakialam sa mga pelikula noon. Nagpakuha kqmi ng picture kasama si Vic together with my mom. Sayang hindi ko maiiscan yung pic, nasa Bulacan kasi. Pero kung makikita nyo yung pagmumukha ko...hahaha! Parang natatae at... Wag na lang...Ayokong alalahanin pa.

Nung tumanda ako, ang reason ko naman kaya hindi ako nagpapapicture sa mga celebs ay dahil jologs ito. Alam mo yun, yung fanatic ang dating. Eh hindi naman ako fanatic or parang ngayon lang nakakita ng artista. Tsaka siguro naririnig ko yung ibang tao na may mga bad experiences sa mga celebs. Yung mga nagsusungit and everything. Eh madali pa naman akong mairita sa mga ganun kaya wa na lang picture taking na magaganap.

Pero after 16 years, nakapagpapicture na ulit ako sa isang celeb na hindi naman ganoong kasikat katulad ni Vic eh sa tingin ko sikat naman siya sa music industry.

Me with Lougee of Mojofly

Mabait, hindi suplada, cool, magaling kumanta at maganda. Kaya siguro sumunod na ako sa mga naunang kumuha ng pic with her. Nawala na ang phobia ko sa mga celebs, especially sa mga kasali sa banda kasi feeling ko may AP sila. At hindi na parang naiilang ang pagmumukha ko sa pic unlike my Vic Sotto pic. Haha! Kapag nakita ko ulit si Pokwang magpapapicture na talaga ako sa kanya.

More pictures of Green Light: UP CURSOR's 24th Anniversary Party here.

How to come up with a great product name

Savor the aroma...
Taste the difference...
Relax and enjoy while drinking your...

MOTHER PARKERS COFFEE!

Mapapa-"MOTHER PARKER!" ka sa SARAP!

----------------------------------------------------------------------------
It's just amazing to know what you can find in your office's pantry. :D

Exclusive Interview kuno

Dahil usung-uso na ang mga interview interview ngayon, makikiuso na ako.

Mainit!
Nagbabaga!
Sumisirit!
Tumitibok!
Explosibo!

brainfreeze, babasagin na ang katahimikan ukol sa paglipat niya sa multiply!

At bibigyang linaw ang DI-UMANO na sex video niya!

Dito lang sa...THE BASH!

Boy: Magandang Hapon po. Nakatutok po kayo sa The Bash. Kasama po natin ngayon ang pinaka-(feeling)kontrobersiyal na blogger ngayon, si brainfreeze.

bf: magandang hapon po, Tito Boy. TOTOO PO TITO BOY! AKO YUNG NASA SEX VIDEO!!! ahhuhuhuhu...

Boy: Gaga! Hindi pa nagsisimula ang interview! Ambisyoso to...

bf: Sorry po...Magandang hapon po sa mga nanonood ngayon ng The Bash...Thanks for Oxygen for my shirt and Levi's for my jeans. :)

Boy: brainfreeze, kamusta ka ngayon? Balita namin pumunta ka ng London. Ano ginawa mo dun?

bf: Nag-aral po ng fashion design major in agriculture and fisheries. Pangarap ko pa po kasi dati pa na magsaka at magpalaki ng mga tilapia and at the same time, fashionable pa rin ang suot. Childhood dream ko po, tito Boy...

Boy: Ah ganun ba? (thought bubble: ang korni naman...) oh well... May nakasama ka bang ibang mga Pilipino dun?

bf: Marami po. Sa katunayan nga po, may kaklase po ako dun na Pilipino, si Mang Kanor. Pero ang nakakatawa nga po eh hindi po niya ako kilala. Nagbblog din po kasi siya. Kung hindi nga po ako nakipag-exchange links kina Cokskiblue at e-channel eh hindi siya mapapadpad sa blog ko. Ahihihi...

Boy: Ahahahaha! Ikaw talaga... Maraming magaganda sa London?

bf: Ay Tito Boy, mas maraming gwapo! ahahahahaha! Joke lang po. Marami pong magaganda. Pinipinch ko nga po yung butt nila eh at hindi sila nagagalit. Pero may isa na nagalit sa akin. Maganda siya, in fairness. Kamukha ng artista dito sa Pinas...si Locsin ba yun?

Boy: Angel Locsin? Balita ko nasa London din siya...

bf: Hindi po. Rio Locsin po.hehe

Boy: Ahahaha! Pinapatawa mo ako... Ano naman ang tingin mo na kaguluhan na nagyayari ngayon sa Pinoy Blogosphere?

bf: Actually Tito Boy, ngayon ko nga lang po nalaman ang tungkol diyan. Hindi ko alam na kasing gulo din ng show business ang blogosphere. Ang sa akin lang po, hindi na ako makikialam para hindi na po ako madamay. At sana din po, hindi na lumaki ang gulo. Kailangan na po nating mag-move on with life, katulad ko.

Boy: Speaking of moving on, didiretsahin na kita. Tatanungin na kita tungkol sa issue na laman ng lahat ng pahayagan, tabloids, forums, text message, e-mails, at menu ng lahat ng restaurant...

bf: OPO TITO BOY! AKO PO YUNG NASA SEX VIDEO! AKO PO YUN! huhuhuhuhu...

Boy: Adelantado ka talagang hindut ka no? Huwag mo nga akong pangunahan bruho ka!

bf: Sorry po...Thank you to Johnson & Johnson for my lubricant and NSO for my birth certificate! ahehehe... :D

Boy: Totoo bang lilipat ka na ng blog?

bf: Opo...

Tito Boy: Bakit naman?

bf: Alam mo Tito Boy, hindi na po ako masaya. Fully customizable at madali nga pong gamitin ang blogger pero...*sniff*...parang kulang eh. I don't feel complete katulad ng Centrum. At nung pumunta ako sa multiply, masaya ako. Natagpuan ko na ang bagong bahay ko sa multiply... Pinaghalo-halo siyang friendster, blogger, photobucket at marami pa. Hindi katulad ng blogger na blog lang. Pero mahal ko po ang Blogger...at minahal din po nila ako. Sana po maintindihan nila ang desisyon ko...Nagpaalam naman po ako ng maayos sa kanila.

Boy: So kailan ka magsisimulang lumipat?

bf: Tito Boy, joke lang po! AHAHAHAHAHA! Naka cross-posting naman ako between Blogger and Multiply eh. Lahat ng pinopost ko sa blogger, napo-post sa multiply kaya no need na para lumipat. AHAHAHAHAHA! Ang galing galing noh? Ano masasabi mo Tito Boy?

Boy: P***! Eh ano silbi nitong interview na ito? Leche! Makaalis na nga...NASAYANG ANG ORAS KO SAYO!

bf: Ay si Tito Boy, OA! Huy, wag kang umalis. Hindi mo pa ako natatanong tungkol sa sex video! Tito Boy! WAAAAAAAH!

Stop the meaning of this?!

Here is an email circulating in our office. Sumakit ang ulo ko...

Life is Shorts

The!

We' ve been friends for a long time ago. We come from the same alma mother. Actually, our paths crossed one time on another. But it's only now that I gave him a second look. I realized that beauty is in the eyes. The pulpbits of my heart went fast, really fast. Cute pala siya. And then, he came over with me. He said, "I hope you don't mine. Can I get your number?" Nag-worry ako. What if he doesn't give it back? He explained naman na it's so we could keep intact daw. Sabi ko, connect me if i'm wrong but are you asking me ouch? Nabigla siya. Sagot niya, The! Aba! Parang siya pa ang galit! Persona ingrata!!! Ang kapal niya! I cried buckles of tears.

Na-guilty yata siya. Sabi niya, isipin mo na lang na this is a blessing in the sky. Irregardless daw of his feelings, we'll go ouch na rin. Now, we're so in love. Mute and epidemic na ang past. Thanks God we swallowed our fried. Kasi, I'm 33 na and I'm running our time. After 2 weeks, he plopped the question. "Will you marriage me?" I'm in a state of shocked. Kasi mantakin mo, when it rains, it's four! This is true good to be true. So siyempre, I said yes. Love is a many splendor.

Pero nung inaayos ko na ang aming kasal, everything swell to pieces. Nag-di-dinner kami noon nang biglang sa harap ng aming table, may babaeng humirit ng, "Well, well, well. Look do we have here." What the fuss! The nerd ng babaeng yon! She said they were still on. So I told her, whatever is that, cut me some slacks! I didn't want this to get our hand kaya I had to sip it in the bud. She accused me of steeling her boyfriend. Ats if! I don't want to portrait the role of the other woman. Gosh, tell me to the marines! I told her, "please, mine you own business!" Who would believe her anyway?

Dahil it's not my problem anymore but her problem anymore, tumigil na rin siya ng panggugulo. Everything is coming up daisies. I'm so happy. Even my boyfriend said liketwice. He's so supportive. Sabi niya, "Look at is this way. She's our of our lives."

Kaya advise ko sa inyo - take the risk. You can never can tell. Just burn the bridge when you get there. Life is shorts. If you make a mistake, we'll just pray for the internal and external repose of your soul. I second emotion.


*************************************************************

EDIT: Akalain mong mayroon Part 2 ang love story na ito? huhuhu...I can't anymore take this anymore!


PART 2

I thought Jay's ex-girlfriend was really out of our lives. But heaven only goes that I was wrong. Kakakasal pa lang namin nun when Jay received a uninamous text. "Meet me at the clinic." I had a stinking feeling in my butt. I told him not to go. It might in danger him. Pero sabi niya, ok lang daw because life is what we make. Tumahimik lang ako. Sabi niya, "Penny for you talks." But I didn't know what to say.

Beggars can't be losers. Isa pa, worried talaga ako na baka yung girl yun. Jay said, "Can't got your tongue?" I tried to smile at him. Kahit di ako nagsalita, actions speak louder than works, di ba?

Be that as is may, umalis pa rin siya. I was out of the loophole. After a few hours, I called him on his cellphone. But my calls fell on Jeff's ears. Lalo akong nag-worry kasi I didn't even know Jeff. Sabi na nga ba di na dapat umalis si Jay. That's what I'm talking about it.

So I tried calling some friends who will help me find Jay. That's what friends are for naman di ba? But I just faced a blank mall. I had to do this alone. Nag-taxi na lang ako. Pero ang mahal na pala ng plug down rate.

When I got to the clinic, the security was really buffed up. Di basta-basta makakapasok. So I said, "I beg your cordon. I'm patient.

It's my favorite virtue nga e." Nagduda yata yung isang guard. Hinawakan ako sa arm. The nerd! I shouted, "Don't touch me not!" Buti na lang the other guards were nice and said, "Come on, let's join us."

When I went inside, parang I've been there, done there. Nung walang nakatingin, nag-explore ako. Nakarating ako sa top floor and I had a bird's IQ of the clinic. I could not explain it but I was drawn to a room on the floor. Siguro Divine Intermission na yun.

Parang may narinig akong umuungol. I was thorn. Di ko alam kung aalis ba ako o papasukin ko. It made me stick in the stomach to think that Jay and his ex-girlfriend were there. I tried to tell myself to slower my expectations. But to tell with it! I had to strike while the iron is not. I had to hear the truth from the corpse's mouth. I barraged in. O my gas! Si Jay, naka-strap sa operating table, parang genie pig sa isang nakakatakot na experiment. He was on the cutting edge. He was bleeding. At ang doctor na nagpapahirap sa kanya, ang ex-girlfriend niya at ang bago nitong boyfriend, ang nurse na si Walter. Doon ko napatunayang blood is thicker than Walter.

Guess watch? Di ko alam kung paano ko nagawa pero I was able to search and rescue Jay. Siguro adrenaline brush na yun.

Now, he's recovering. Nag-sorry siya na hindi siya nakinig sa akin. I know it's a better pill to swallow your pride so it's forgive and forget me not. All swell that end swell. I know we should kiss and put on makeup.

Ang ex-girlfriend naman niya at si Walter, nakakulong na. Detention is really better than cure. So the moral of the lesson is: if symptoms persist, insult your doctor.

--------------------------------------------------------------------

"stinking feeling in my butt" :rotflmao:

Wet KNB?

Sa wakas, dumating na ang panahon na inaasam ng mga magsasaka sa nakaraang buwan, pati ng mga tao na mahina ang supply ng tubig at pati na rin ng mga estudyante sa lahat ng antas. Dumating na din ang panahon na pinaka-ayaw ng mga pumapasok sa opisina. Alam niyo na ang tinutukoy ko: tag-ulan.

Unang ritwal kapag malakas ang ulan: buksan ang TV at maghintay ng news na suspended ang klase. Maswerte nga ang mga estudyante ngayon kasi masisipag na tumawag ang mga eskwelahan at mga mayors para iannounce sa mga morning TV shows na walang pasok ang kanilang school o sinasakupan. Nung high school ako, malalaman lang namin na walang pasok pagdating ng tanghali. Kamusta naman yon? Pero ayos lang, either uuwi ako noon at matutulog, maglalakwatsa o maglalaro ng PS.

Eh ngayon, never mong mapapanood sa TV na may magrereport na "Lahat po ng mga nag-oopisina along Ayala Avenue ay walang pasok sanhi ng malakas na ulan." Wish ko lang may ganyan. Siyempre, pasok naman ako, sayang ang sweldo eh. Kung malas ka, mababasa ka dahil sa mga sasakyang mabibilis na dadaan sa isang puddle of water at nasa tapat ka ng puddle of water na iyon (based on a true story.hehe). At kung mas malas, mas-stranded ka pa ng ilang oras. Ang pinakamaganda na lang na gawin ay mag-half day at sabihin na reason ay "heavy rains".

Speaking of reporters, malaki talaga ang paghanga ko sa mga nasa media. Pero hindi yung mga intrigera at mga nagkakalat ng tsismis at bad publicity. Hanga ako sa mga taong ito na kahit anong mangyari eh nagrereport pa din kahit na buhay pa nila ang kapalit. Mga reporter na kahit bumabagyo, nagkakabitak-bitak na ang lupa, lumilindol, umuulan ng bulalakaw, sinasakop na tayo ng mga alien o ang pag-ulit ng nangyari sa Sodom at Gomorrah ay naglilingkod pa rin para makapaghatid ng balita. AT WALA SILANG HOLIDAY HOLIDAY! Well, meron. Mga ilang days sa Mahal na Araw. Kaya nawala na sa career option ko ang pagiging reporter dahil sa kadahilanang iyon. At hindi naman pang reporter boses ko, hindi rin telegenic at makakalimutin din sa script.

Ayaw ng mga housewives ang tag-ulan. Kasi yung mga nilalabhan nila, hindi natutuyo. Sinasampay sa loob at nag-aamoy something. Basta hindi mabango. Kaya malakas ang kita ng mga fabric softeners and conditioners sa mga panahon ngayon.

Ayaw ng mga hayop ang tag-ulan. Hindi sila makakapaglaro sa kalsada kasi nga, umuulan. Katulad ni Carmina (yung aso namin na kumagat sa akin), nandun lang sa kulungan niya....awwww...BUTI NGA!BWAHAHAHA!

Ayaw ng mga lovers ng tag-ulan. On second thought...gusto pala nila ng tag-ulan. Malamig eh! Nyahahaha!

Ayaw ng mga bumbero ng tag-ulan. Inaagawan daw sila ng trabaho. Hehe...pero gusto rin pala nila yon. Hindi sila mapapagod.

Ayaw ng mga resort owners ng tag-ulan. Wala daw kasi silang mga customers. Unless kagaya niyo ako na gustong mag swimming kapag umuulan kasi hindi ako mangingitim kahit na naninigas (ang alin?) na ako sa sobrang lamig (aaah...akala ko kung ano na).

Ayaw ni Santa Claus ng tag-ulan. Mababa ang visibility kapag nakasakay siya sa sleigh. Baka mabangga siya sa eroplano. At baka magkasakit si Rudolph, lalong maging red yung nose niya. Ayaw ni Santa Claus ng nagkakasakit ang kanyang mga reindeers...

Ayaw ng mga kalbo ang tag-ulan. Mababasa daw yung bumbunan nila, baka magkasakit sila.

Gusto ko ng tag-ulan. Malamig kasi, masarap matulog. Pero hassle din pala.

Samu't-saring kaengotan ko

Disclaimer: Ang mga sumusunod na entry ay sanhi ng isa sa mga sumusunod: puyat, pagiging bangag, pagiging tuliro, kabingihan o epekto ng paghithit ng medyas. Pagpasensiyahan niyo na.

Scene 1: Sa isang fastfood chain:

taga-take ng order(TNO): Ano po order niyo sir?
Ako: Isang cheeseburger meal.
TNO: Dine in po o take out?
Ako: (parang walang narinig)Pa-upsize nung coke.
TNO: OK Sir, dine in po or take out?
Ako: (parang walang narinig ulit)Padagdag na lang ng ketchup, mga 3.
TNO:(halatang inis)
Ako:(na-gets na ang lahat at napansin ang itsura ng TNO): ...dine in. :|

-----------------------------------------------------

Scene 2: Sa jeep, papasok ng school. kakasakay pa lang:

Ako: (kinuha ang barya sa bag at inaabot ang bayad) Para ho!
HUWAAAAAAAAAAAAAAAAAT!!!

-----------------------------------------------------

Scene 3: Practice ng Choral Singing Competition sa bahay ng isang orgmate

Girl1: Uy, alam mo ba etong si Girl2 may third ear! Nakakarinig ng hindi naririnig ng ordinaryong tao.
Ako: (magpapasikat din)Talaga? ako naman may third nose, nakakaamoy ng hindi naamoy ng iba!
Girl1 at Girl2: (nagkatinginan) Nasaan yung second?